LET OP: We zijn diep bedroefd te moeten melden dat onze dierbare vriend, kapitein Alexey Nazarov, in oktober 2020 is overleden. Dit interview werd afgenomen tijdens een reis in Spitsbergen in 2017 aan boord van m/v Plancius, waarvan Alexey de kapitein was.
Zeven vragen aan kapitein Alexey Nazarov
Er is een dorp voor nodig om een poolcruise te leiden. De gidsen laten ons de wilde dieren en het terrein zien, de koks en barmannen verblijden ons met verse gerechten en heerlijke drankjes, en de bemanning zorgt ervoor dat het schip bovenop de golven blijft en niet eronder.
Maar tussen al deze verfijnde schakelingen speelt de kapitein de belangrijkste rol. Hij navigeert ons veilig door de vaak onvoorspelbare omstandigheden van de Noordpool en Antarctica.
Maar hoe onmisbaar kapiteins ook zijn, ze worden niet zo vaak gezien als andere bemanningsleden. Om wat van het mysterie dat dit veroorzaakt weg te nemen, spraken we met een van onze langstzittende kapiteins, Alexey Nazarov, om hem enkele vragen te stellen over zijn job, wat hem ertoe aanzette en hoe het is om achter het stuur van een poolexpeditiecruiseschip te staan.
Het is veilig om aan te nemen dat kapitein zijn niet iets is waar je zomaar in terecht komt. Hoe ben je aan dit werk begonnen?
Ik ben opgegroeid aan de kust, in Arkhangelsk, Rusland - de "Pomors Capital" wordt het genoemd, naar het Pomor-volk van de Witte Zee - en ik heb er altijd van gedroomd om zeeman te worden.
Nadat ik op 15-jarige leeftijd de middelbare school had afgemaakt, verliet ik mijn huis en begon ik mijn marineloopbaan in de oudste zeevaartschool van het land. In 1997 studeerde ik op 19-jarige leeftijd af en drie maanden later werd ik derde officier op het onderzoeksschip Jakov Smirnitsky.
Op dat schip maakte ik mijn eerste Arctische reis voor de Russische Hydrografische Dienst en sindsdien heb ik op de Noord- en Zuidpool gewerkt: acht jaar op nucleaire ijsbrekers in zware ijsomstandigheden en bijna 17 jaar met Oceanwide Expeditions. Oceanwide heeft mij in 2012 gepromoveerd tot kapitein van de m/v Plancius.
Vertel ons over je eerste uren aan boord. Wat doe je allemaal?
Mijn eerste uren aan boord zijn altijd hetzelfde: de vorige kapitein meldt zich af en draagt de taken van het schip aan mij over. Dit houdt in dat ik de conditie van het schip van binnen en van buiten leer kennen, dat ik controleer of alle veiligheidsapparatuur werkt, dat ik de nodige logboekaantekeningen maak, een heleboel dingen. Daarna rapporteer ik aan Oceanwide dat ik de kapiteinstaken heb overgenomen en de verantwoordelijkheid voor het schip heb overgenomen.
Wat is een bijzonder gedenkwaardig moment dat je hebt meegemaakt in de poolgebieden?
Moeilijke vraag. Ik heb hier veel memorabele momenten gehad. Ik zou zeggen dat de keer dat we meer dan 80 Groenlandse Walvissen zagen langs de ijsrand van Groenland behoorlijk gedenkwaardig was.
Wat zijn enkele veelvoorkomende misvattingen die mensen hebben over de poolgebieden?
Ze denken dat het altijd vriest, dat het onbewoond is, dat er niets anders is dan ijs, sneeuw en rotsen. Veel mensen denken ook dat het door de opwarming van de aarde gemakkelijker is geworden om hier te reizen. Maar omdat veel van het reizen over "ijswegen" gaat, zijn deze routes in de loop der tijd op natuurlijke wijze verdwenen, waardoor reizen over land veel moeilijker is geworden.
Het noorderlicht is ook niet constant en pinguïns zie je alleen in de poolgebieden ten zuiden van de evenaar. Iets anders wat ik heb gemerkt is dat sommige mensen die nog nooit op de Noord- of Zuidpool zijn geweest, denken dat deze gebieden saai zullen zijn.
Dat is absoluut niet waar, en ik heb veel geweldige reacties van passagiers gehoord die deze veronderstelling weerleggen. Zelfs voor mij, na zoveel jaren op de Noord- en Zuidpool, is elke dag onvergetelijk.
Maak je nog steeds foto's?
Ik ben geen professionele fotograaf, maar ja. Meestal laat ik ze alleen aan mijn familie en vrienden zien als ik denk dat ze geïnteresseerd zijn, maar soms zet ik mijn foto's op Facebook. Misschien als ik ouder ben, ga ik alles verzamelen en in de juiste mappen stoppen.
Wat is één luxe die je mist tijdens je tijd op zee?
Dat is makkelijk: mijn familie en mijn auto. Tijdens mijn vrije tijd bezoek ik graag verschillende landen met mijn vrouw en tienerzoon.
Tot slot, wat is het laatste wat je doet voordat je van boord stapt?
Ik bedank de bemanning voor het geweldige werk tijdens mijn contract en ik wens de aankomende kapitein en bemanning een veilige en gelukkige vaart. Maar altijd als ik het schip verlaat, als ik op de loopplank sta en net op het droge wil stappen, leg ik mijn hand tegen het schip en zeg in gedachten: "Dank je wel, Plancius."
Dit is mijn traditie.