Leer je ijs kennen
IJs. Het doet van alles, van het koelen van je drankje tot het helpen reguleren van de temperatuur van de hele planeet. Laten we eens kijken naar de manieren waarop we ijs tegenkomen tijdens een Arctische vakantie of een vakantie op Antarctica en de vele verschillende namen.
Er is...
Ablatie is het verlies van ijs en/of sneeuw uit een gebied. Dit verlies kan optreden door verdamping, erosie of smelten.
Bergachtige stukken zijn stukken drijvend ijs die zijn afgebroken van ijsbergen, ijsplaten of een gletsjer. Ze zijn kleiner dan ijsbergen, 1 tot 5 meter hoog en hebben een oppervlakte van 100 tot 300 vierkante meter.
Breukijs ontstaat wanneer ijsschotsen of pakijs uiteenvallen in kleinere drijvende brokken. Er zijn geen officiële metingen zoals bij bergijsbrokken, maar de algemene consensus is dat brokken brokijs minder dan 3 meter dik zijn en 2 meter in diameter.
Afkalven is het afbreken van brokken ijs van ijsbergen, ijskappen of gletsjers om kleinere ijslichamen zoals bergy bits te vormen.
Een scheur is ongeveer wat je zou denken - een smalle spleet in een stuk ijs.
Een crevasse daarentegen is een veel grotere spleet in gletsjers. Een crevasse kan een indicatie zijn dat een ijsberg gaat afkalven uit een bepaald deel van een gletsjer.
Snel ijs verwijst naar ijs dat nog niet is losgebroken van het land om weg te drijven. Dit soort ijs is een vast lichaam en kan het gewicht dragen van tijdelijke woonstations, vliegtuigen enzovoort.
Een ijsschots ontstaat wanneer pakijs breekt en wegdrijft. Er zijn officiële maataanduidingen voor ijsschotsen:
- Klein (minder dan 100 meter breed)
- Middelgroot (minder dan 300 meter)
- Groot (minder dan 2 kilometer)
- Groot (minder dan 10 kilometer)
- Reusachtig (meer dan 10 kilometer breed)
Frazil-ijs krijg je als zich voor het eerst ijs begint te vormen in het water van een oceaan. Het lijkt op een hoop ijsnaalden die over het water zijn gegooid en in zijn geheel lijkt het op smeltwater. Als frazilijs bevriest, wordt het ook wel vetijs genoemd vanwege het vetachtige uiterlijk op het water.
Een gletsjer is een grote ijsmassa op het land. Ze kunnen een beetje lijken op rivieren van ijs en bewegen in feite, zij het heel langzaam, langs de wanden van bergen of over landschappen. Een van de snelst bewegende gletsjers ter wereld is de Jakobshavngletsjer in het westen van Groenland, die ongeveer 20 meter per dag stroomt.
Gletsjers kunnen soms verder worden gedefinieerd door hun locatie of vorm. Zo zijn er bijvoorbeeld continentale gletsjers die op koepels lijken en vanuit een centrale locatie wegstromen, of alpiene gletsjers (ook wel dalgletsjers genoemd) die vanaf hun bergtop door dalen naar beneden stromen.
Gletsjertongen zijn gletsjers die in het water uitsteken, maar waarvan het hoofdlichaam aan land vastzit.
Vet ijs - zie frazil ijs hierboven.
Grommers zijn drijvende ijslichamen die kleiner zijn dan ijsbergen en bergbrokken, met een hoogte van minder dan 1 meter boven het water en niet meer dan 20 meter in het kwadraat.
Hummocky ice is een kleine ijshoop die uit een ijsvlakte opduikt, veroorzaakt door druk die de ijshopen uit het vlak omhoog drukt.
IJsbergen zijn die drijvende schoonheden die we zien als ze over de oceaan drijven. In tegenstelling tot het zeewater om hen heen, bestaan ijsbergen uit zoet water. Over het algemeen zien we maar tot 20% van de totale massa van de ijsberg boven water. Om een officiële ijsberg te zijn, moet het ijs minstens 5 meter boven het water uitsteken en een oppervlakte hebben van minstens 500 vierkante meter. Kleine ijsbergen wegen honderden tonnen en de grootste ijsbergen wegen zelfs tot miljarden tonnen. IJsbergen kunnen heel mooi zijn, maar ook heel gevaarlijk.
Er zijn verschillende soorten ijsbergen:
- Koepelijsbergen hebben ronde toppen.
- Geëpileerde ijsbergen hebben puntige toppen.
- Schuine ijsbergen hebben schuine maar relatief platte toppen.
- Ronde ijsbergen hebben platte toppen en steile platte zijkanten (je ziet vaak pinguïns samenkomen op dit type ijsberg).
- Verweerde ijsbergen zijn ijsbergen die door het weer zijn gebeeldhouwd tot een fantastische verscheidenheid aan vormen.
IJsschitteringen zijn weerkaatsingen van licht dat weerkaatst van een ijsveld naar de onderkant van wolken erboven.
IJskappen zijn reusachtige ijskappen die maximaal ongeveer 50.000 vierkante kilometer beslaan.
Een ijsrand is waar het water het ijs ontmoet.
Een ijsfrontis een ijsplaat of drijvende gletsjer die tot 50 meter boven het wateroppervlak uitsteekt.
Ijsplaten zijn ijskappen die op het water drijven maar permanent aan het land vastzitten. Ze worden gevormd door ijskappen die zich een weg naar het water banen. Deze platen kunnen meer dan duizend kilometer dik zijn, tot 50 kilometer boven het water uitsteken en honderden kilometers lang zijn langs een kustlijn.
IJstongen zijn stukken ijs die in het water steken, maar waarvan het ijzige lichaam nog aan land vastzit.
Loodsen zijn openingen in pakijs waar schepen doorheen kunnen varen, in de hoop dat het ijs zich niet sluit voordat ze de overkant bereiken.
Morenen zijn de rotsachtige resten die achterblijven na het passeren van een gletsjer. Een eindmorene verwijst naar het punt waar een gletsjer ophield met bewegen en zich begon terug te trekken.
Nilas is het slib dat op weg is om vast ijs te worden. Nilas-ijs bevat nog veel zout water en kan nog meebewegen met de golven van de oceaan.
Nunatak verwijst naar rotsachtige formaties zoals bergen die boven gletsjers uitsteken.
Pakijs verwijst naar brokken ijs die een doorlopende bedekking van een deel van het water vormen. "Open pakijs" betekent dat het wateroppervlak minder dan 60% ijs bevat in een bepaald gebied; "dicht pakijs" betekent tot 80% ijs, en "zeer dicht pakijs" betekent 90%. "Geconsolideerd pakijs" betekent dat je geen water kunt zien en dat je schip daar een tijdje zal blijven. Je kunt ook onze pagina over pakijs lezen met meer informatie.
Pannenkoekenijs ontstaat wanneer de wind en het water rondachtige stukken ijs tegen elkaar duwen, waardoor de randen omhoog gaan staan.
De wind en het water vormen ook drukijs dat op zijn beurt drukruggen vormt die uit het vlak omhoog worden geduwd.
Rafting-ijs is ijs dat bovenop een ander stuk ijs is geklommen, zoals een schildpad op een andere schildpad klimt.
Rottend ijs is ijs dat aan het smelten is of op een andere manier uit elkaar valt en er een beetje uitziet als een honingraat doordat er water of lucht tussen de ijsdeeltjes is gekomen.
Over richels gesproken, sastrugi zijn richels die verder gevormd zijn door de wind.
Zee-ijs is wat je zou verwachten, ijs dat zich op zee vormt en een land omringt.
Shuga verwijst naar de brokken echt ijs die zich vormen uit vet ijs.
Slib of smeltwaterijs is de dichtere vorm van frazil-ijs dat goed op weg is om echt ijs te worden.
De snuit van een gletsjer is het eindpunt, waar de gletsjer uitloopt.
Gestrand ijs is ijs dat achterblijft wanneer het water eronder wegrolt.
Waterhemel is in zoverre verwant aan ijsschittering dat het een weerkaatsing is van laagliggende wolken. In dit geval weerkaatst het licht echter op het donkerder gekleurde water (in tegenstelling tot het wittere ijs) en veroorzaakt het een donker gebied op de wolken.