Betekenis pakijs
Pakijs is een van de meest voorkomende ijssoorten. Het wordt eenvoudigweg gedefinieerd als zee-ijs dat niet aan land vastzit en bestaat uit kleinere stukken ijs die aan elkaar vastgevroren zijn. Als je ooit op Antarctica of de Noordpool hebt rondgevaren, kun je nauwelijks voorkomen dat je pakijs tegenkomt dat los of dicht is.
Pakijs vormt zich wanneer...
Pakijs bestaat uit kleinere ijsfragmenten die aan elkaar gevroren zijn tot een vast lichaam. Deze kleinere stukken worden drijfijs genoemd en komen in verschillende vormen voor. IJsschotsen zijn de grootste en meest voorkomende vorm van het drijfijs dat pakijs vormt. IJsschotsen kunnen enkele meters breed zijn, zelfs enkele kilometers, en botsen en drukken vaak tegen andere ijsschotsen die op het zeeoppervlak drijven. Wanneer stromingen en winden deze ijsschotsen samenbrengen en ze bevriezen tot één grote massa, is het resultaat pakijs. Vanzelfsprekend blokkeert pakijs vaak zeeroutes, wat menig ijsbreker het leven kostte.
Pakijs vs. snelijs
Een ander type ijs dat vaak voorkomt in de poolgebieden is snelijs, dat op het eerste gezicht gemakkelijk verward kan worden met pakijs. Maar snelijs, dat zich over het wateroppervlak uitstrekt, zit nog vast aan de kustlijn en moet nog losbreken. Als dat ooit gebeurt, krijgt het de status van vrij drijvend pakijs. Tot die dag kan het alleen maar dromen.
Arctische en Antarctische pakijs
Het is geen verrassing dat de twee grootste pakijsophopingen zich in het noordpoolgebied en Antarctica bevinden. Het zee-ijs in beide regio's verandert dramatisch met de seizoenen, en hoewel sommige jaren het pakijs op bepaalde locaties toeneemt, neemt het ijs in de poolgebieden over het algemeen af als gevolg van de klimaatverandering.
Tijdens de winter op het noordelijk halfrond is het ijs in het noordpoolgebied ongeveer twee keer zo groot als in de zomer. Antarctica laat een nog grotere opeenhoping zien: Het enorme continent wordt bijna twee keer zo groot als normaal door de vorming van pakijs tijdens de winter op het zuidelijk halfrond. De dikte van het pakijs op zowel de Noordpool als Antarctica varieert van een paar millimeter of centimeter tot ongeveer 3 - 4 meter (10 - 13 voet), maar er is meer nodig dan vriestemperaturen om pakijs dikker te maken.
Laatste feiten over de vorming van pakijs
Wanneer pakijs aanzienlijk dikker wordt, is dat meer te danken aan de stromingen dan aan de temperatuur. Pakijs zal niet continu aangroeien door bevriezing alleen, want op een gegeven moment isoleert het ijs zichzelf, waardoor de temperatuur het moeilijker kan beïnvloeden. Een bijkomend effect is dat pekel uit het pakijs wordt afgescheiden naarmate het ijs dikker wordt. Dit pekelwater zakt door het pakijs en maakt het zoutgehalte onder het ijs hoger, waardoor het vriespunt daalt tot een lagere temperatuur: -1,8°C (28,76°F).