Achter de schermen met Plancius Hotel Manager Sebastian Duma
Een aangename juni-avond, mild en warm - voor het noordpoolgebied, dat wel. Buiten de panoramische ramen van de observatielounge van de m/v Plancius glijden pieken en gletsjers en glooiende witte sneeuwlandschappen ongehaast voorbij. De conversatie is verzacht tot een verzadigd gebrom na het diner en de bar is bijna leeg, op het ademloze komen en gaan van Charlotte de barman die de cocktailglazen bijvult na.
Het is zo vredig dat het gemakkelijk isom te vergeten dat ons schip zich door ijsschotsen en ijskoud water baant rond een van de laatste onbeschaafde plekken op aarde: het Arctische eiland Spitsbergen. In feite heeft de verbijsterende scheiding tussen het comfort van dit schip en de barre omstandigheden buiten nog nooit zo duidelijk geleken als nu, waardoor dit het perfecte moment is om een praatje te maken met de man die het meest verantwoordelijk is voor het feit dat dit met ijs verstevigde, diesel-aangedreven ex-onderzoeksschip zo volkomen beschaafd aanvoelt.
Het vorige leven van een poolhotelier
Hotelmanager Sebastian Duma heeft een kleurrijk leven geleid. Ga twee minuten met hem zitten en je hoort een opsomming van de vele landen die hij heeft bezocht tijdens zijn jaren in de cruise-industrie. Ga drie minuten langer met hem zitten en luister hoe die lijst groeit. Duma werd geboren in Oradea, Roemenië, en diende in het leger tijdens de revolutie van '89. Niet lang daarna, in '94, diende hij in het leger. Niet lang daarna, in '94, begon hij zijn lange en gevarieerde carrière op zee. Hij begon bij Regal Princess als buffetjongen en open dekmedewerker en werkte zich op in verschillende functies en bij evenzoveel cruisemaatschappijen. Hij behaalde twee bachelordiploma's, een in bedrijfskunde en een in rechten, en vervulde leidinggevende functies in hotels variërend van een kleine boetiek in Florence tot het eerste internationale hotel in zijn thuisstad.
Cruisen op zee: waarom hij ervan houdt
Werken op cruiseschepen is echter altijd Duma's eerste liefde geweest: "Mijn favoriete deel van het werk is de mogelijkheid om te reizen en zoveel mensen van over de hele wereld te ontmoeten," zegt hij terwijl hij naar de passagiers kijkt, van wie de meesten een kop koffie drinken of door het raam naar walvissen kijken. "Maar misschien zou ik wel wat meer tijd willen om te lezen." Duma is een echte geschiedenisfanaat en houdt van boeken over het verre verleden. Zijn ogen stralen als hij vertelt over de vorming van het rechtssysteem in het oude Rome, een onderwerp waar hij tijdens zijn universitaire studie veel waardering voor kreeg. Maar hoewel hij niet zo gulzig boeken kan verslinden als hij zou willen, vindt hij zijn tijd op de Plancius het offer meer dan waard: "Het is fijn om op zee te zijn met alleen je collega's, je gasten en je gedachten. Het zorgt voor een goede meditatietijd."
Van Antigua naar Antarctica
Hoewel hij veel ervaring heeft met cruisemaatschappijen met een warm klimaat, is Duma iets nieuwer in de wereld van Arctische en Antarctische cruises. "De belangrijkste verschillen zijn natuurlijk de bezienswaardigheden: warme, zonnige stranden in tegenstelling tot koude, glaciale fjorden." Als hij nog eens naar de passagiers kijkt, herinnert hij zich glimlachend een ander verschil: "Het zijn ook de mensen. Tropische cruises trekken het feestpubliek, Arctische cruises zoals deze trekken de expeditietypes, mensen met oog voor wilde dieren. Het is interessant om hier met zo'n verschillende groep om te gaan." En na meer dan twintig jaar interactie met de vele groepen die een cruiseschip bevolken, heeft Duma een scherp oog ontwikkeld om ze uit elkaar te houden - en ook om op hun behoeften en wensen te anticiperen.
Het geven en nemen van het poolleven
Duma geniet zelfs zo veel van zijn functie dat hij de natuurlijke uitdagingen die ermee gepaard gaan minder snel toegeeft. "Het meest veeleisende deel van mijn baan is dat ik de eerste en laatste persoon ben als het gaat om accommodatie, maaltijden en entertainment," zegt hij. "Het is meestal gastgerelateerd, maar niet altijd." Zonder twijfel heeft hij gelijk: Duma's rol als hoofd van Plancius gastvrijheid betekent dat de meeste klachten van passagiers, of het nu gaat over een koud geserveerde soep of een handdoek die niet werd opgehaald, bij hem terechtkomen. Hij en zijn onmisbare assistent-hotelmanager Sava, een man die Plancius van binnen en buiten kent, zijn ook de meest herkenbare gezichten op het schip: daar bij het ontbijt waar ze toast serveren, daar bij het diner waar ze borden afleveren. Dit heeft zijn voordelen en zijn valkuilen, maar voor Duma is het het allemaal waard.
Arctisch of Antarctisch, het zijn de mensen
Wat maakt het de moeite waard? De ervaringen die hij op zee heeft opgedaan, antwoordt hij - te veel om in één avond te vertellen. Maar onder druk kanhij er één noemen: "Misschien die keer dat een aardig Amerikaans stel mij, mijn vrouw en mijn pasgeboren dochtertje bezocht in Roemenië nadat ze mijn gasten waren op een cruise." Zonder twijfel is dit een ontroerend en ongelooflijk bezoek. Maar wetende hoeveel Duma van zijn werk houdt (en hoe goed hij er in is), is het verhaal niet zo moeilijk te geloven.