Pannenkoekenijs

Pannenkoekenijs, het lelieblad van de poolgebieden, bestaat uit afgeronde stukken pas bevroren water

Wat is pannenkoekenijs?

Pannenkoekenijs is een term die wordt gebruikt om over het algemeen ronde ijsformaties aan te duiden met een doorsnede van 30 cm tot drie meter en een dikte tot 10 cm. Pannenkoekenijs is meestal gegroepeerd en de randen van stukken pannenkoekenijs zijn vaak verhoogd door regelmatige botsingen met ander ijs. De opeenhoping van smeltwater en frazil-ijs, een verzameling ijskristallen die vorm krijgen op bewegend water, draagt ook bij aan de opstaande randen van pannenkoekenijs.

Productie van pannenkoekenijs

Pancake-ijs wordt gewoonlijk gevormd onder vetijs, een dun laagje ijs dat zich verzamelt aan het oppervlak van bewogen water (zoals zwellende zeeën) en vaak frazil-ijs en slush omvat. Wanneer de drijvende ijsschilfers van vetijs uiteenvallen, vormt zich uit de stukken pannenkoekenijs.

Bij meer turbulente zeeën kan pannenkoekenijs uitgroeien tot grotere ijsmassa's door een fenomeen dat "rafting" wordt genoemd. Dit verschijnsel treedt op wanneer stukken ijs op elkaar worden geduwd en uiteindelijk samenvriezen tot vaste ijsschotsen. Deze platen worden ijsschotsen, en vanaf dat moment kunnen ze zich consolideren tot nog grotere ijsbedekkingen.

Het groeiende pannenkoekenijs op de Noordpool

Pannenkoekenijs neemt naar verluidt toe in het noordpoolgebied, en sommige onderzoekers speculeren dat klimaatverandering hier een rol in zou kunnen spelen. Er wordt zelfs beweerd dat de aangroei van pannenkoekenijs de temperatuurstijging kan versnellen.

Omdat veel van het grote Arctische zee-ijs is afgenomen, is meer oppervlaktewater blootgesteld aan de wind. Het ontstaan van golven door deze wind heeft geleid tot de beroering waarin pannenkoekijs vaak voorkomt. Ook wordt door de ronde vorm van pannenkoekenijs een groter deel van het water blootgesteld aan zonnestraling die anders door het zee-ijs zou worden weerkaatst.

Paneelijs en andere formaties

Pannenkoekijs is geen geïsoleerd verschijnsel, maar komt voor tussen een grote verscheidenheid aan ijsformaties en gedragingen. Pannenkoekijs staat bekend als “nieuw ijs,” waarmee elk recent gevormd ijs wordt aangeduid dat nog geen vaste vorm heeft aangenomen. Frazil-ijs, bestaande uit spicules en plaatjes, behoort ook tot deze groep.

Slush, dat is met water verzadigde sneeuw, kan ook als nieuw ijs worden aangemerkt. Er is ook shuga (ijsklontjes met een doorsnede van slechts enkele cm's en een sponsachtige textuur) en vetijs (een opeenhoping van frazil-ijs tot een soepachtige olievlekachtige laag die zich vormt op het oppervlak van snel afgekoeld water).

Pannenkoekenijs is slechts één fase in deze evoluties, die gaan van nieuw ijs naar nila's (sterkere ijskorsten) naar jong ijs (tussen nila's en eerstejaars ijs), enzovoort. De studie van ijs is niet alleen fascinerend in haar veelzijdigheid, zij geeft ook veel aan over de klimatologische omstandigheden op de polen.