Walrus

Naam: Walrus (Odobenus rosmarus)

Gemiddelde lengte: 2 - 3.5 meter

Gemiddeld gewicht: 800 - 1200 kg

Verspreidingsgebied: De noordelijke delen van de Atlantische en Stille Oceaan en de Laptevzee, een deel van de Noordelijke IJszee.

Beschermingsstatus: Onvoldoende data beschikbaar (de laatste globale telling werd uitgevoerd in 1990)

Dieet: Het dieet bestaat voornamelijk uit schelpdieren maar ze eten ook zeekomkommers, koraal, een verscheidenheid aan weekdieren, garnalen, krabben, kokerwormen, manteldieren en andere kleine mariene organismen, zeehonden, zeevogels, walvissen en walviskarkassen

Uiterlijk: Lange slagtanden (tot een meter lang) met ‘snorharen’, blubberige huid die donkerbruin is bij jonge dieren en meer roze of roestbruin bij oudere dieren.

Wat eten Walrussen?

Walrussen kunnen dan wel allerlei soorten kleine waterdieren eten, schelpdieren zijn hun favoriet. Om schelpdieren te vinden duiken de Walrussen naar ondiepe zeebodems en tasten deze af met hun gevoelige vibrissae (snorharen).

Wanneer er een schelp gevonden is sluit de Walrus zijn lippen rond de schelp en trekt dan snel zijn tong terug in de mond waardoor het een vacuüm creëert. Zo zuigt hij het vlees uit de schelp.

Walrussen jagen ook op zeehonden en zelfs Narwallen als die gevangen zijn in het ijs.

Ze duiken in de regel 80 tot 90 meter diep en blijven gedurende 30 minuten onderwater.

Zijn Walrussen sociaal?

Walrussen vormen kuddes op ijsschotsen en aan land. Gewoonlijk zijn de kuddes gescheiden voor mannetjes en vrouwtjes.

Tijdens het paarseizoen gaan ze minder vriendelijk met mekaar om - mannetjes vechten dan voor dominantie over de harem vrouwtjes.

Zonnebadende Walrussen doen dat soms in groepen van honderden tegelijk. Tijdens het paarseizoen kunnen die cijfers oplopen tot zelfs duizenden. Er zijn gevallen bekend waarin een op hol slaande grote groep geschrokken Walrussen dieren uit de eigen kudde vertrappelde.

Hoe snel bewegen Walrussen zich voort?

Walrussen kunnen zich verbazend snel voortbewegen aan land en halen daarbij op korte afstand zelfs de loopsnelheden van een mens. Ze kunnen namelijk op vier ‘poten’ lopen, zoals honden en zeeleeuwen (‘Echte’ zeehonden kunnen zich enkel in golfbewegingen verplaatsen terwijl ze zich aan hun voorste flippers voorttrekken).

Tijdens het zwemmen zijn Walrussen gracieus en gebruiken ze hun volledige lichaam om door het water te glijden. Gemiddeld zwemmen ze zo’n 7 km per uur maar ze kunnen snelheden halen tot wel 35 km per uur.

In de Atlantische Oceaan en de Stille Oceaan worden voor het zomerseizoen, wanneer het water zich bevrijdt van het ijs, soms duizenden Walrussen bij elkaar waargenomen terwijl deze naar het noorden migreren. De kuddes in het gebied van de Laptevzee zijn relatief sedentair, ze migreren weinig.

Hoe planten Walrussen zich voort?

Mannelijke Walrussen zijn geslachtsrijp wanneer ze ongeveer 7 jaar oud zijn. Ze zijn dan gewoonlijk nog niet in staat om andere mannetjes te domineren in de gevechten tijdens het paarseizoen, dit duurt nog tot ze ongeveer 15 jaar oud zijn. Vrouwelijke dieren kunnen al geslachtsrijp zijn wanneer ze 4 jaar oud zijn.

Van januari tot maart vechten de mannetjes voor dominantie. De meer prominente mannetjes zullen dan rond groepen vrouwtjes zwemmen en akoestische geluiden maken vanuit de grote luchtzak onder hun keel.

De zwangerschap duurt meer dan een jaar, ongeveer 15 maanden, waarna het kalf wordt geboren tijdens de lentemigratie (april tot juni), het jaar volgend op de bevruchting.

De kalveren wegen tot 75 kg en kunnen meteen zwemmen. Moeders voeden hun jongen meer dan een jaar en de jongen blijven tot wel 5 jaar bij hun moeder.

Hoe oud worden Walrussen?

Walrussen leven in het wild gemiddeld 20 tot 30 jaar.

Hoeveel Walrussen zijn er?

Schattingen gaan uit van een wereldwijde Walruspopulatie van ongeveer 230.000. Dit cijfer wordt opgedeeld in:

• Stille Ocean - 200.000
• Atlantische Oceaan (noordoostelijke kust van Noord-Amerika) - 20.000
• Laptevzee - tot 10.000

Hebben Walrussen vijanden?

Door hun omvang en slagtanden hebben Walrussen slechts twee natuurlijke vijanden - Orka’s en IJsberen. Beide vijanden geven echter de voorkeur aan makkelijker prooien zoals zeehonden.

De grootste jager van Walrussen is historisch gezien de mens. Tussen de 18e en de 19e eeuw werd door de jacht de populatie Walrussen bijna tot uitsterven gebracht. De Walrus leverde veel waardevolle zaken op:

• Vlees als voedsel.
• De flippers werden als een delicatesse beschouwd.
• Slagtanden en botten werden gebruikt als werktuigen, kunst- en modeobjecten.
• De olie was een bron van verwarming en verlichting.
• De stevige huid werd gebruikt voor winterzeilen, afdekzeilen en om touw van te maken.
• De ingewanden en darmen werden gebruikt om parka’s waterdicht te maken.

Momenteel is de jacht op Walrussen verboden behalve door de inheemse bevolking die er nog steeds in grote mate van afhankelijk is.

Waarvoor dienen de slagtanden van Walrussen?

De slagtanden van Walrussen zijn eigenlijk twee hoektanden die zijn leven lang blijven doorgroeien. De hoektanden worden gebruikt voor:

• Gevechten tussen mannetjes voor de dominantie over harems.
• Zichzelf op het ijs trekken.
• Bescherming tegen vijanden.
• Zich vasthaken in het ijs zodat ze kunnen rusten terwijl ze drijven.

8 Interessante weetjes over Walrussen:

• Walrussen spenderen 2/3 van hun leven in het water.
• Terwijl ze onderwater blijven vertraagt hun hartslag zodanig dat ze niet te koud worden.
• Odobenus rosmarus, de wetenschappelijke naam van Walrussen betekent ‘op zijn tanden wandelend zeepaard’.
• Het gebrul van een Walrus kan tot op 1.5 km gehoord worden.
• De Walrus is een pinniped wat zoveel betekent als ‘vedervoetig’, net zoals de andere leden van de zeehondenfamilie.
• Vrouwelijke Walrussen isoleren zich van de kudde om te werpen. Het is niet zeker waarom maar gesuggereerd wordt dat ze dit doen om zich uit de buurt van de collectieve geur van de Walruskudde te verwijderen, waardoor mogelijk vijanden aangetrokken worden. Een andere mogelijkheid is dat ze willen voorkomen dat de kalveren vertrapt worden.
• Walrus moeders knuffelen hun kalveren op dezelfde manier als menselijke moeders doen.
• Het metabolisme van Walrussen vergt dat een Walrus van 1300 kg ongeveer 70 kg mosselen per dag moet eten. Dit komt overeen met ongeveer 282 Marsrepen.