Het onderzoek van een expeditiegids naar de akoestiek van zeezoogdieren - en waarom die belangrijk is
Veel van onze gidsen hebben hun sporen verdiend in de wetenschappelijke wereld. In feite is het meestal hun achtergrond in de wetenschappen die ons het eerst in contact brengt.
Variërend van postdocs in Arctische glaciologie tot volwaardige veldmedewerkers die overwinteren in onderzoeksstations op Antarctica, deze professionals met een wetenschappelijke achtergrond zijn geweldige gidsen. Ze zijn ook bijzonder geschikt om een verscheidenheid aan boeiende presentaties te geven aan onze gasten.
Biologe Ashleigh Kitchiner is hier een goed voorbeeld van en haar lezingen over de akoestiek van zeezoogdieren zijn even interessant als relevant voor de gezondheid van onze planeet.
Ashleigh's favoriete zeezoogdier is de Groenlandse Walvis, die ze uitgebreid heeft bestudeerd, maar ze werkt ook regelmatig samen met energieontwikkelaars om ervoor te zorgen dat de richtlijnen voor zeedieren worden nageleefd bij offshore en near-shore projecten.
We spraken met Ashleigh over haar werk als expeditiegids, waarom ze biologie is gaan studeren en waarom de geluiden van Groenlandse Walvissen zo interessant zijn.
Foto door Ashleigh Kitchiner
Neem ons mee in uw onderzoeksgebied. Wat bestudeer je precies?
Veel van mijn werk is gebaseerd op akoestiek, omdat zeezoogdieren erg gevoelig zijn voor onderwatergeluiden. Zelfs vissen kunnen gevoelig zijn voor trillingen. Dit is iets waar altijd rekening mee moet worden gehouden bij industriële activiteiten.
Dat is mijn taak. Het is al heel lang onderdeel van mijn werk om de akoestiek van zeezoogdieren te analyseren en zo meer te weten te komen over allerlei onderwerpen. Dit is ook de reden waarom ik een akoestische workshop wilde doen met Oceanwide, wat we doen met behulp van een hydrofoon.
Wat doe je in de akoestische workshop?
Eerst introduceer ik het onderwerp en nadat ik een paar geluidsfragmenten van dieren heb afgespeeld voor de gasten, doen ze een quiz waarin ze de diersoort identificeren op basis van geluid. Gasten vinden dat erg leuk.
Sommige geluiden zijn heel vreemd, zoals die van de zeeluipaard en de Weddellzeehond. En in het Noordpoolgebied heb je Groenlandse Walvissen die moeten concurreren met het geluid van het ijs. Het ijs is erg lawaaierig, dus moeten de Groenlandse walvissen zeer ingewikkelde vocalisaties gebruiken. Sommige mensen hebben het vergeleken met jazzmuziek.
Dit in tegenstelling tot de bultrug, die geluiden maakt die meer lijken op de walvisgeluiden die mensen gewend zijn te horen. De geluiden van Groenlandse Walvissen zijn schokkender, meer op en neer.
Foto door Sara Jenner
Dus ze gebruiken walvisgeluiden niet zoveel in New Age muziek.
Niet zoveel. Als ik deze geluiden aan mensen laat horen, zeggen ze vaak dat ze klinken alsof ze uit de ruimte komen. Ze kunnen echt buitenaards klinken. Maar het analyseren van deze geluiden helpt ons te begrijpen hoe gezond de zeezoogdierengemeenschappen zijn.
Er zijn natuurlijke geluiden die zeezoogdieren storen: onweer, vulkaanuitbarstingen, aardbevingen, dat soort dingen. Maar daar komt nog bij dat alle akoestische verstoring die wij mensen veroorzaken exponentieel toeneemt en een impact heeft op hun wereld.
Ben je gespecialiseerd in Groenlandse Walvissen?
Nee, maar het zijn mijn favoriete walvisachtigen. Ik lees veel over ze. De andere onderzoeker met wie ik de akoestiekworkshop gaf, Herman, is gespecialiseerd in Groenlandse walvissen en zamelt geld in om een schip naar een gebied te brengen waar wetenschappers ooit een kakofonie van Groenlandse walvisgeluiden hebben opgenomen. De soort is daar niet bekend, dus hij wil kijken of het een speciale paringsplek is die beschermd moet worden tegen scheepvaartroutes.
Groenlandse Walvissen zijn fascinerend omdat we zo weinig over ze weten. Ze brengen het grootste deel van hun leven onder het ijs door en we weten niet zeker wat ze doen of waar ze naartoe gaan. Ze zijn de enige grote walvis die het hele jaar door in het noordpoolgebied leeft.
Foto door Marijke de Boer
Zijn je reizen naar Antarctica net zo de moeite waard geweest als die naar het noordpoolgebied?
De hoeveelheid wilde dieren die je op Antarctica ziet, is verbazingwekkend. De massa dieren, vooral in South Georgia, is gewoon waanzinnig. Maar ik geef de voorkeur aan Arctica, al was het alleen maar voor de Groenlandse Walvissen.
Mijn eerste reis als Oceanwide-gids was naar de Noordpool in juni 2023. Ik had al eerder cruise gidsen gedaan, maar niet op een expeditie cruise. Het is hier veel praktijkgerichter en dat vind ik fijner. En ik vind het leuk om wat ik geleerd heb over natuurbehoud te delen met de gasten. Het soort mensen dat meegaat op expeditiecruises lijkt er erg ontvankelijk voor.
Toen ik biologie studeerde aan de universiteit, koos ik steeds natuur- en beschermingsmodules, maar ik kende niemand die in die sector werkte. Ik wist niet of je een carrière kon hebben in natuurbehoud, tenminste niet een waar je je brood mee kon verdienen.
Ik wilde iets goeds doen, maar ik moest ook genoeg verdienen om van te leven. Maar toen ik eindelijk mensen begon te ontmoeten die in het veld werkten, veranderde mijn leven. Toen zei ik tegen mezelf: "Oké, dit is zeker iets wat ik wil doen."
Waardoor werd je interesse voor het bestuderen van zeezoogdieren gewekt?
Ik heb altijd van walvissen en dolfijnen gehouden. Welk kind niet? In het begin dacht ik dat ik wel vrijwilligerswerk zou kunnen doen als ik geen baan kon krijgen. Maar mijn interesse moet nogal duidelijk zijn geweest, want onlangs kwam ik een vriendin tegen die ik van de basisschool kende en die me vroeg: "Dus jij werkt met walvissen en dolfijnen?"
Ze herinnerde zich hoe vaak ik zei dat dit was wat ik wilde gaan doen. Het was fijn om dit kleine beetje bevestiging te horen, want voor de universiteit was ik het een tijdje uit het oog verloren - vandaar mijn beslissing om biologie te gaan studeren en geen mariene biologie. Maar het betekent dat ik ben beland waar ik oorspronkelijk wilde zijn.
Foto door Ashleigh Kitchiner
Hoe verdeel je je tijd tussen onderzoek en werk als gids?
Ik ben een zelfstandige freelancer, zoals veel gidsen. Hierdoor kan ik ook veel werk in de industrie doen. Als expeditiegids ben je meestal een jaar van tevoren geboekt. Maar werknemers in de industrie kunnen je morgen offshore nodig hebben. Het is echt last-minute. Ik doe dus ongeveer drie maanden per jaar expeditiewerk en laat de rest open voor werk in de industrie.
Zowel cruisen als banen in de industrie zijn booming, en iedereen probeert snel naar net-nul te gaan. Dat betekent een nieuwe groene revolutie in de industrie, een geleidelijke overname van hernieuwbare energiebronnen.
Dat is hard nodig. We moeten offshore windmolenparken, offshore zonne-energie en onderwaterturbines bouwen. Maar als je eender welk type energie installeert in het mariene milieu, heb je specialisten op het gebied van zeezoogdieren nodig om er zeker van te zijn dat je niet meer kwaad dan goed doet.
Ik werk bijvoorbeeld binnenkort in de Noordzee aan een geofysisch onderzoek. De ontwikkelaars zijn bezig met de installatie van een windmolenpark en ze moeten weten hoe de zeebodem eruit ziet om de beste plekken voor de turbines te bepalen en de hamerenergie die nodig is om ze te installeren.
Ze doen dit werk vlakbij een beschermd gebied, dus ik ben daar als hun zeezoogdierspecialist om de bescherming van de wilde dieren daar mogelijk te maken. Elk land heeft andere regels voor het verstoren van wilde dieren. Het is mijn taak om ervoor te zorgen dat die regels worden nageleefd en dat de dieren worden beschermd.
Dit geeft je vast veel stof om over te praten in je Oceanwide presentaties.
Ja, maar ik ben altijd op zoek naar manieren om mijn presentaties anders te maken. Ik ben bijvoorbeeld erg geïnteresseerd in literatuur en kunst, dus ik dacht eraan om ze te combineren in mijn presentaties. Ik studeer momenteel hoogland- en eilandliteratuur en wilde mijn passies samenvoegen. Zeezoogdieren spelen een belangrijke rol in kunst en literatuur, dus we zullen zien hoe dat gaat.
Je praat met iemand met een achtergrond in literatuur (en een enorme fan van Moby Dick), dus ik vind het fascinerend klinken.
Bedankt, dat is goede feedback. Niemand anders doet het, dus het is het proberen waard. Ik denk dat het altijd belangrijk is om te proberen dingen over te brengen waarin je echt geïnteresseerd bent en om verschillende manieren te proberen om het verhaal van zeezoogdieren te vertellen.
Foto door Ashleigh Kitchiner
Daar ben ik het mee eens. Met dat in gedachten, laten we eindigen met een voorbeeld: wat is je favoriete bezigheid als expeditiegids?
Mensen de dieren laten zien. Gasten zijn altijd zo blij om ze te zien, vooral als het de eerste walvis of ijsbeer is. Elke reis is anders en je krijgt een ander publiek, maar ik vind het geweldig om met expeditiecruisegasten te werken.
De mensen die ik ontmoet op een Oceanwide Expeditions reis hebben meestal enige wetenschappelijke kennis of op zijn minst waardering ervoor. Ze zijn meestal ruimdenkend en opgewonden om daar te zijn, en de gidsen doen altijd hun best om elke reis zo afwisselend mogelijk te maken.
Dus ja, mijn favoriete bezigheid is gasten de dieren laten zien - zij die mijn reactie zien en ik die van hen. Die band is magisch. Ik denk niet dat je dat kunt overtreffen.
Hoofdafbeelding door Ashleigh Kitchiner