Het trotse Adélie-schiereiland Cape Adare
Cape Adare, het meest noordoostelijke schiereiland in Victoria Land, Oost-Antarctica, is een van de meest fascinerende plaatsen die we tijdens onze reizen in de Ross Sea willen bezoeken. Het gebied is de thuisbasis van de grootste kolonie Adéliepinguïns in Antarctica, met meer dan 250.000 broedparen. Bovendien hebben onderzoekers van de Royal Society of London bewijs gevonden van een "superkolonie" van meer dan een half miljoen die ooit bestond op Cape Adare en ongeveer tweeduizend jaar geleden werd gesticht.
Cape Adare's heilige historische betekenis
Cape Adare was het decor van vele historische expedities, waardoor het een must is voor fans van de poolgeschiedenis. kapitein James Ross ontdekte het in 1841 en noemde het naar de burggraaf van Adare (een dorp in county Limerick, Ierland). Later die eeuw landden de Noorse ontdekkingsreizigers Carsten Borchgrevink en Henrik Bull op Cape Adare in januari 1895, de eerste gedocumenteerde landing op Antarctica. Borchgrevink keerde terug in 1899 voor zijn Zuidelijke Kruisexpeditie en bouwde de eerste hutten op Antarctica. Daar overwinterden hij en zijn bemanning, de eerste expeditie die dat op het continent deed.
De beschermde overblijfselen van het rijke verleden van Cape Adare
Vanwege het belang van Cape Adare als landingsplaats tijdens de gouden eeuw van de Antarctische exploratie, zijn er veel expeditie-ruïnes te vinden die vandaag de dag nog steeds zichtbaar zijn. De twee hutten die Borchgrevink bouwde staan bijvoorbeeld nog steeds overeind en zijn aangewezen als speciaal beschermd gebied op Antarctica. Dit geeft de hutten de hoogste graad van bescherming onder het Antarctisch Verdragssysteem. De enige andere hut, gebouwd door leden van de Terra Nova Expeditie van Robert Scott in 1911, is helaas vervallen tot een ruïne.