Het mooie, maar onbereikbare Bouveteiland
Bouveteiland (Bouvetøya) is een onbewoond subantarctisch en vulkanisch eiland en behoort tot Noorwegen. Het is ontdekt op 1 januari 1739 door Jean-Baptiste Charles Bouvet de Lozier, de commandant van de Franse schepen Aigle en Marie. Het was het eerste land wat ontdekt werd ten zuiden van de 50ste breedtegraad zuid.
Bouvet, die op zoek was naar een groot, onbekend continent in het zuiden, ontdekte het eiland in de mist en noemde de kaap Cap de la Circoncision. Het was echter niet mogelijk om aan land te gaan en hij heeft niet om het eiland heen gevaren. Het was dus niet direct duidelijk of het een eiland was of deel uitmaakte van een continent.
Verder heeft hij het eiland ook onnauwkeurig op de kaart ingetekend, wat leidde tot verschillende mislukte pogingen het eiland weer terug te vinden.
Bouveteiland: het meest afgelegen eiland ter wereld
Bouveteiland bestaat uit het bovenste gedeelte van een vulkaan aan het zuidelijke eind van de Mid-atlantische Rug in de Zuidelijke Atlantische Oceaan.
Het is het meest afgelegen eiland ter wereld en ligt ongeveer 1700 km ten noorden van Antarctica en 2600 km ten zuid-zuidwesten van Zuid Afrika.
De pinguïns, zeehonden en ander prachtig dierenleven van Bouveteiland
BirdLife International heeft Bouveteiland aangewezen als ‘Important Bird Area’ vanwege het belang voor broedende vogels. Men vindt macaroni-, kinband- en Adéliepinguïns op Bouveteiland, samen met grijze en kaapse stormvogels en verschillende soorten albatrossen.
Kerguelenzeeberen en zuidelijke zeeolifanten leven ook op Bouveteiland, terwijl orca’s en bultruggen in de waters rond het eiland gezien worden.
