Naam: Keizerspinguïn(Aptenodytes forsteri)
Lengte: 100-122 cm (3.2-4 voet)
Gewicht: 25-45 kg
Locatie: Antarctica
Beschermingsstatus: Onbekend volgens IUCN
Dieet: Hoofddieet vis, maar ook schaaldieren en koppotigen
Uiterlijk: Zwarte kop en rug, witte buik met gele rand rond de nek
Hoe jagen Keizerspinguïnen?
Keizerspinguïns jagen op vis en ander zeeleven in open zee of in spleten in het ijs. Ze kunnen duiken tot een diepte van bijna 550 meter (1800 voet) en blijven dan bijna 20 minuten per keer onder water. Om de kou te weerstaan, verminderen Keizerspinguïns hun metabolisme en bloedtoevoer naar niet-essentiële organen. En om de waterdruk tijdens het duiken te kunnen weerstaan, hebben pinguïns stevige botten ontwikkeld in tegenstelling tot de holle botten die bij vliegende vogels gebruikelijk zijn.
Socialiseren Keizerspinguïnen?
Keizerspinguïns staan erom bekend dat ze samenwerken tijdens het foerageren, en ze delen veel gedrag met andere soorten Antarctische en sub-Antarctische pinguïns. Op zee wordt een groep pinguïns een "vlot" genoemd, maar aan land vormen pinguïns enorme kolonies.
Deze kolonies bestaan uit duizenden leden, waarbij 5.000 een voorzichtige schatting is en 10.000 tot de grotere kolonies behoren. Deze kolonies worden "rookeries", "waddles" of "pinguïneries" genoemd.
In tijden van blootstelling aan de harde Antarctische winden vormen pinguïns een ineengedoken cirkel. De jongste leden blijven in het midden, waar het het warmst is, terwijl de volwassenen de buitenste gebieden vormen.
Ze draaien en roteren langzaam leden in en uit, een beetje zoals een radarbeeld van een orkaan, om beurten in de koudste buitenste laag.
Hoe snel kunnen Keizerspinguïns bewegen?
Op het land waggelen keizerspinguïns met een snelheid van ongeveer 2,5 km/u (1,55 mph). Ze kunnen sneller gaan als ze een goede helling vinden en op hun buik naar de bodem glijden.
Tijdens het zwemmen bewegen Keizerspinguïns zich meestal voort met een snelheid van ongeveer 10 km/u (6 mph), hoewel ze een snelheid van ongeveer 15 km/u (9,5 mph) kunnen bereiken als ze snel ergens moeten geraken.
Hoe is het paarseizoen van Keizerspinguïns?
Keizerspinguïns zijn de enige pinguïnsoort die broedt tijdens de winter op het zuidelijk halfrond (austraal). Ze worden geslachtsrijp als ze drie jaar oud zijn. Januari tot maart is het voedertijdperk en in deze periode is het essentieel voor de volwassen dieren om zich vet te mesten voor de lange periodes waarin ze niets kunnen eten. Zodra het april is, beginnen de Keizerspinguïnen aan hun beroemde mars naar de broedgebieden. Meestal moeten ze minstens 50 km en soms meer dan 150 km afleggen door de Antarctische omgeving.
De paring vindt plaats in mei. Mannelijke Keizerspinguïns komen iets eerder aan dan de vrouwtjes en bereiden zich voor op hun paringsroep en baltsgedrag. Om de vrouwtjes het hof te maken, duwen de mannetjes hun snavel naar hun borst, ademen in en geven een roep die ongeveer twee seconden duurt.
Zodra een koppel gepaard heeft, staan ze stil en strekken hun nek uit naar boven, terwijl ze elkaar enkele minuten aanstaren. Eens deze ceremonie voltooid is, zijn Keizerspinguïns officieel een koppel en waggelen ze samen rond in de kolonie. Om te beginnen met copuleren, draaien Keizerspinguïns zich om en buigen diep naar elkaar.
Ze zijn serieel monogaam, blijven het hele seizoen bij één partner, maar kiezen het volgende seizoen meestal een andere partner. Keizervrouwtjes produceren één ei dat ongeveer 460 gram (1 pond) weegt. Zodra het ei gelegd is, nemen de mannetjes het broeden over. Ze leggen de eieren op hun poten en houden ze warm met hun broedpleisters gedurende twee maanden non-stop. De mannetjes eten niet gedurende deze tijd, wat betekent dat ze ongeveer 110 dagen zonder voedsel zitten, vanaf het moment dat ze de broedplaats verlaten tot het moment dat de eieren uitkomen. Keizerspinguïn mannetjes kunnen tot 20 kg (45 pounds) verliezen gedurende deze periode. Om warmte te sparen, kruipen ze vaak samen in een massa met hun rug naar de wind.
Tegen de tijd dat ze eieren leggen, hebben de vrouwtjes van de Keizerspinguïn hun voedselvoorraden uitgeput, dus gaan ze onmiddellijk terug naar zee om zich te voeden. Ze blijven ongeveer twee maanden op zee en keren misschien niet terug voor het kuiken is uitgebroed. De kuikens komen na ongeveer twee maanden uit het ei. Op dat moment hebben de kuikens geen verweer tegen de Antarctische omgeving en zijn ze volledig afhankelijk van hun ouders voor warmte en voedsel. Als de keizervrouwtjes nog niet teruggekeerd zijn van het voeden, voeden de mannetjes hun kuikens met een substantie die ze ophoesten uit hun slokdarm.
Vrouwelijke Keizerspinguïns keren rond begin augustus terug en vinden hun familie door de vertrouwde roep van hun mannelijke partners. De vrouwtjes nemen dan het voeden en warm houden van de kuikens over, en nu zijn het de mannetjes die naar zee gaan om zich te voeden. Ze blijven iets minder dan een maand op zee. Ongeveer anderhalve maand nadat ze uit het ei zijn gekropen, springen de keizerskuikens van de voeten van hun ouders af en kruipen ze samen met andere kuikens in wat een "crèche" wordt genoemd. Vanaf november beginnen de kuikens beschermende veren te groeien die hun dons vervangen en stoppen de ouders met hen te voeden. De tocht terug naar zee begint in december, waarna de broedcyclus helemaal opnieuw begint.
Hoe lang leven Keizerspinguïns?
Keizerspinguïns worden in het wild ongeveer 15-20 jaar oud.
Hoeveel Keizerspinguïns zijn er vandaag?
Een overzicht van satellietbeelden uit 2009 vond 46 kolonies met 238.000 broedparen, wat wijst op een totaal van 595.000 individuele keizerspinguïns. Sindsdien zijn er nog eens zeven kolonies ontdekt.
Hebben Keizerspinguïnen roofdieren?
Keizerspinguïnkuikens worden gepredeerd door andere vogels zoals Zuidelijke Reuzenstormvogelen en Zuidpooljagers, terwijl orka's en zeeluipaarden zich voeden met volwassen keizerspinguïns.
Zeven essentiële Keizerspinguïn feiten
- Keizerspinguïns zijn de grootste pinguïns ter wereld.
- Ze kunnen dieper duiken dan alle andere vogels, inclusief andere pinguïns.
- Keizerspinguïnen bouwen geen nesten. In plaats daarvan fungeren hun voeten en "broedvlekken" als nesten. (Broedvlekken zijn flappen van veerloze huid die sommige vogels aan de onderkant van hun buik hebben)
- Net als andere pinguïns springen Keizerspinguïns tijdens het zwemmen in de lucht, wat bruinvissen genoemd wordt. Deze actie hult hen in microluchtbellen die de wrijving onder water helpen verminderen. Wetenschappers denken dat ze het misschien ook gewoon voor hun plezier doen.
- Keizerspinguïns (en andere pinguïns) hebben hun aparte smoking look omdat, wanneer ze zwemmen, hun witte buik hen camoufleert tegen het licht boven, en hun donkere rug hen camoufleert tegen de diepte beneden.
- Dit zijn de enige pinguïns die broeden tijdens de Antarctische winter.
- De genusnaam van de Keizerspinguïn, "Aptenodytes", betekent "zonder-vleugels-duiker".
