Zuid-Georgia is een Brits overzees gebied. Het eiland werd voor het eerst waargenomen in 1675 door een Londense koopman, maar het schijnt pas in 1775 te zijn verkend, toen het werd opgeëist voor de Britten. Het gebied werd in de 19e en 20e eeuw voornamelijk gebruikt als basis voor de zeehonden- en walvisvaart. De eerste semi-permanente bewoners verhuisden in 1904 naar het eiland als onderdeel van de walvisvangst op industriële schaal die in die tijd in dit gebied van start ging.