McMurdo Sound omvang en omgeving
McMurdo Sound is een ijskoud, winderig waterlichaam dat in het noorden begrensd wordt door de Rosszee, in het zuiden door de McMurdo Ice Shelf, en dat zowel in breedte als in lengte ongeveer 55 km bedraagt. Ross Eiland vormt de oostelijke grens en de Royal Society Range de westelijke, elk aanzienlijke landmassa's: De vulkanische Mount Erebus op Ross Island rijst op tot een hoogte van 3.794 meter, en de Royal Society Range torent 4.205 meter boven het water uit. De Zuidpool ligt op ongeveer 1.300 km van McMurdo Sound.
De thuisbasis van Antarctica’s grootste onderzoeksstation
McMurdo Sound is de locatie van het toepasselijk genaamde McMurdo Station, een Amerikaanse wetenschappelijke basis en het grootste onderzoeksstation van Antarctica. De Winter Quarters Bay haven op de basis is de meest zuidelijke zeehaven in de wereld.
Weer en temperatuur in McMurdo Sound
Als gevolg van de weersomstandigheden in McMurdo Sound is minder dan 10 procent van de kustlijn vrij van vast ijs. De ijskoude katabatische winden, een soort drainage wind die koude lucht met een hoge dichtheid naar beneden transporteert vanuit hooggelegen gebieden, daalt van het Antarctisch plateau en draagt bij aan temperaturen zo laag als -51°C.
De ijskoude circumpolaire stromingen in de Zuidelijke Oceaan houden McMurdo Sound ook koud, waardoor de instroom van warmer water uit de Zuid-Atlantische Oceaan en de Stille Zuidzee tot een minimum beperkt blijft. Mede daardoor blijft het zee-ijs in McMurdo Sound tijdens de winters op het zuidelijk halfrond zo'n 3 meter dik, maar het zijn vooral de grote hoogte en de ijskoude katabatische winden die het weer bepalen.
De ontdekking en geschiedenis van McMurdo Sound
In februari 1841 ontdekte kapitein James Clark Ross McMurdo Sound en vernoemde het naar een luitenant op een van zijn schepen: Archibald McMurdo van de noodlottige HMS Terror, die in 1845 werd verlaten en in 2016 werd teruggevonden.
Omdat McMurdo Sound zo'n strategische waterweg bleek, werd de locatie in de daaropvolgende jaren vaak bezocht. Zowel Ernest Shackleton als Robert Scott bouwden begin 1900 bases bij de kustlijn en gebruikten het gebied als uitvalsbasis voor hun Zuidpoolexpedities.
Ook vandaag de dag is McMurdo Sound nog een nuttig tussenstation. Passagiers en vracht worden vaak van en naar de Williams Field landingsbanen gevlogen, om personeel en voorraden naar omliggende bases en passerende tankers te brengen.
De pinguïns, walvissen en zeehonden van McMurdo Sound
Ondanks de barre omstandigheden van McMurdo Sound, herbergt de locatie een verscheidenheid aan wilde dieren die zeer geliefd is bij poolreizigers. Pinguïns leven in de McMurdo Sound en voeden zich met de krill, inktvis, schaaldieren en vis die de wateren daar bevolken. Het zijn vooral Adélie en keizerpinguïns die kunnen worden gespot rond McMurdo Sound, samen met krabbeneters en Weddell zeehonden, die de gemeenschappelijke prooi zijn van orka's en zelfs zeeluipaarden.
Beaufort Island, gelegen bij de noordelijke ingang van McMurdo Sound, herbergt een beschermde pinguïnkolonie, en de oostelijke Kaap Royds huisvest de meest zuidelijke Adélie pinguïn kolonie ter wereld. De vele attracties van McMurdo Sound, dierlijk en anderszins, houden het een toeristische trekpleister, ongeacht het vaak barre weer.
