Een inleiding tot Port Lockroy
Soms is het zo gemakkelijk om te focussen op alle prachtige kustlijnen, fjorden en andere natuurlijke wonderen van Antarctica dat we de door de mens gemaakte attracties daartussen over het hoofd zien.
Een van de beste voorbeelden hiervan is Port Lockroy.
Port Lockroy, meestal geassocieerd met de voormalige Britse basis die er in 1944 werd gebouwd, is een schilderachtige baai op Goudier Island, vlakbij het Antarctisch Schiereiland.
Van de vele attracties in Port Lockroy zijn de overblijfselen van de walvisvaart, het postkantoormuseum en de plaatselijke pinguïnkolonie de meest geliefde onder Antarctische reizigers.
Walvisvaart- en oorlogsgeschiedenis van Port Lockroy
Port Lockroy is een van de meest bezochte plaatsen op Antarctica, hoewel de historische wortels ver van het toerisme liggen.
De Franse ontdekkingsreiziger Jean-Baptiste Charcot ontdekte Port Lockroy tijdens zijn expeditie van 1903-1905 en noemde het gebied naar de politicus die hem hielp om deze reizen te financieren.
Op het hoogtepunt van de walvisvaart meerden fabrieksschepen aan in Port Lockroy terwijl walvisvaarders verder de zee op gingen. De verroeste aanmeerkettingen en lange stroken gebleekte walvisbotten in de buurt van Port Lockroy zijn het bewijs van deze geschiedenis.
Tussen 1911 en 1931 werd de haven van Port Lockroy voornamelijk gebruikt voor de walvisvaart.
Niet lang daarna, tijdens de Tweede Wereldoorlog, bouwden de Britse strijdkrachten verschillende geheime militaire bases op Antarctica om vijandelijke troepen buiten te houden. Port Lockroy's Base A was hier één van.
Basis A werd na de oorlog een wetenschappelijk onderzoeksstation dat tot 1962 bemand bleef.
Port Lockroy werd daarna verlaten en raakte in verval tot 1996, waarna het in zijn oorspronkelijke staat werd hersteld.
De United Kingdom Antarctic Heritage Trust betaalde voor deze renovaties en heeft hard gewerkt om Port Lockroy er weer net zo uit te laten zien als in de jaren 50 en 60.
Port Lockroy is een historische site en monument onder het Antarctisch Verdrag.
Het postkantoormuseum van Port Lockroy
Port Lockroy staat bekend om het meest zuidelijke postkantoor ter wereld, dat in 1996 werd gerenoveerd en nu ook dienst doet als museum.
Het postkantoor van Port Lockroy is een van de populairste bestemmingen voor Antarctica-toeristen en is een veelgebruikte halte op expeditiecruises.
Het bevat ook een souvenirwinkel die het onderhoud van Port Lockroy en andere Antarctische monumenten financiert.
Het personeel van het postkantoor, dat slechts uit vier mensen bestaat, verwerkt ongeveer 70.000 poststukken die vanuit Port Lockroy worden verstuurd tijdens de ongeveer vijf maanden van het Antarctische toeristenseizoen.
Deze post wordt elk jaar verstuurd door de bijna 18.000 bezoekers van Port Lockroy.
Daarnaast verzamelt de trust die het postkantoor beheert gegevens voor de British Antarctic Survey om de impact van bezoekers op de lokale pinguïnpopulatie te bepalen.
Port Lockroy's pinguïnbewoners
Over pinguïns gesproken, Port Lockroy zit er vol mee.
In feite is de helft van het eiland waarop Port Lockroy ligt gereserveerd voor bezoekende toeristen, terwijl de andere helft volledig is gereserveerd voor de ezelspinguïns die er leven.
Rond Port Lockroy leven meer dan 1500 Ezelspinguïnen, die broeden en eten en de plaatselijke arbeiders een welkome afleiding bieden.
Tijdens het Antarctische zomerseizoen voeden de pinguïns van Port Lockroy hun jongen al op, want de eerste kuikens komen eind december uit het ei en zijn binnen een paar maanden half zo groot als hun ouders.
Ezelspinguïnen worden meestal in groepen van twee geboren, waarna de ouders om beurten nestelen en op zee naar voedsel zoeken.
Maak je eigen Antarctica-cruise en als die een stop in Port Lockroy omvat, ontkom je er niet aan om deze levenslustige pinguïns (en vele andere zeevogels) zelf te zien.