PLA16-17, reisverslag, Scoresbysund - Aurora Borealis

We kwamen rond 3 uur 's middags aan op de pier in Akureyri, na een mooie busrit van Reykjavik naar het noorden. We installeerden ons in onze hutten en verzamelden ons toen voor het eerst in de Observation Lounge, voor een eerste welkom door onze expeditieleider Katja en een verplichte veiligheidsinformatie en -oefening. De briefing werd gegeven door eerste officier Artur, die vertelde over de veiligheid van het schip en hoe je je op het ergste kunt voorbereiden. Er werd een algemene alarmoefening gehouden (zeven korte ontploffingen gevolgd door één lange ontploffing) en we namen allemaal de SOLAS-oranje reddingsvesten aan en verzamelden ons in de lounge onder begeleiding van de bemanning en het personeel. Na een appèl om er zeker van te zijn dat iedereen aanwezig was, gingen we naar de reddingsboten in de hoop deze nooit meer te hoeven gebruiken. Na een korte pauze om te genieten van deze schilderachtige navigatie, nodigde Katja ons uit voor nog een briefing over het leven aan boord gegeven door Dejan. Dejan liet ons kennismaken met het interieur van het schip, de werking van het hotel en de eetzaal en Katja stelde het expeditieteam voor. Kapitein Evgeny vergezelde ons in de lounge voor een welkomstdrankje voordat we naar de eetzaal gingen voor ons eerste heerlijke diner bereid door chef-kok Ralf en zijn personeel. Onze eerste avond eindigde met een sensatie - Katja riep ons naar het dek, toen ons eerste noorderlicht werd waargenomen! We zien het noorderlicht nog even, en met deze mooie start vallen we tevreden in bed.

Toen we gisteren aan boord gingen was alles zo rustig en aangenaam, maar dat duurde niet lang. Gisteravond rond middernacht begon het te bewegen, het schip rolde en de meesten van ons hadden het gevoel dat ze in hun bed van de ene naar de andere kant gleden. S Ochtends was het restaurant vrij leeg voor het ontbijt en in de lounge zaten velen van ons naar de horizon te staren. Buiten de ramen was de zee grijs, met witte schuimkoppen en de nevel werd opgevangen door de wind en hoog de lucht in gestuurd. Maar ongeacht het weer, het leven aan boord moet doorgaan, dit betekent dat we in ieder geval moeten proberen ons aan het dagelijkse programma te houden, deze ochtend betekent dit lezingen. De lezing van vanochtend was met Kasper en ging over de historische aspecten van Oost-Groenland, een onderwerp dat hem duidelijk na aan het hart ligt. Met deze kennis-input is het tijd voor weer een maaltijd. De middag laat geen tekenen van beter weer zien, dus Katja kiest ervoor om de geplande briefings uit te stellen, deze zijn verplicht en iedereen wordt dus geacht aanwezig te zijn en dat zou lastig zijn als een flink aantal van ons nog in bed ligt. De middag wordt dus besteed aan het kijken naar zeevogels of om uit te rusten. Vlak voor het diner worden we voorgesteld aan de avond Recap, een moment om samen te komen, bijgepraat te worden over de plannen voor de komende dagen en wat meer te weten te komen van het expeditieteam. Deze avond vertelt Gérard over het Noorderlicht en Valeria over de zeilersziekte scheurbuik. Na alles geleerd te hebben over scheurbuik kijken we er allemaal naar uit om veel vitamine C te eten in het restaurant, dus de rij voor het restaurant is lang deze avond. Na het eten gingen we de Scorsbysund fjord in en eindelijk kregen we wat beschutting tegen de zee - en waren we getuige van een prachtige zonsondergang! En de avond werd steeds beter, want rond middernacht werden we getrakteerd op nog een vertoning van het Noorderlicht, dus voor sommigen van ons was deze nacht uiteindelijk van korte duur, welterusten!

Vannacht hebben enkele poollichtjes de hemel verlicht tot heel vroeg in de ochtend, dus sommigen van ons hebben niet lang geslapen, vooral degenen die voor zonsopgang zijn opgestaan om te genieten van de prachtige kleuren van vanochtend. Na het ontbijt vroeg Katja ons om ons te verzamelen in de lounge om ons de richtlijnen van het toerisme in het noordpoolgebied uit te leggen, maar ook hoe je veilig omgaat met mogelijke ijsberen aan land, hoe je aan boord gaat van de Zodiacs en hoe je aan land gaat. Meteen na deze briefing stond de rest van het personeel ons op te wachten bij de loopplank voor een Zodiac cruise. We gingen langs de kust om een aantal zeer vreemde basaltzuilen te zien. Ze werden ongeveer 60 miljoen jaar geleden gevormd, toen een hete plek een enorme hoeveelheid lava produceerde, waardoor vele horizontale lagen basalt ontstonden. Door afkoeling trekt het basalt zich terug en maakt het scheuren in de vorm van regelmatige veelhoeken. Na het bekijken van dit zeer bijzondere fenomeen, zeilden we even het bruisende ijs in dat van het gletsjerfront aan het einde van Vikingebukt kwam. We voeren verder in een kleine baai, omringd door bergen die ook uit opeenvolgende lagen lava bestonden. We stopten bij een kleine stoomstroom die normaal gesproken een mooie waterval maakt, maar omdat het vrij koud weer was, stroomde deze stroom niet meer. Na een kleine wandeling om op te warmen, gingen we terug naar Plancius. In de loop van de middag voer Plancius dieper Scoresby Sound in. Katja nodigde ons uit in de lounge om ons informatie te geven over de plannen voor vanmiddag en morgen. Kort daarna landden we op Danmarks Ø. We kregen de keuze uit vier verschillende wandelingen, van ontspannen tot een snelle wandeling. De vier groepen bleven twee uur aan wal, ieder met een meer of minder intensieve wandeling om er zoveel mogelijk van te genieten. Het weer was perfect, met veel zon en een zacht briesje. Alle groepen gingen op dezelfde tijd terug. We waren precies op tijd terug aan boord van Plancius voor het heerlijke diner dat was bereid door chef-kok Ralf.

Vandaag werden we iets vroeger gewekt dan gepland. De kleuren van de zonsopgang waren zo mooi dat Katja besloot ons een eerder te bellen om van dit mooie moment te genieten voor het ontbijt. Tegen 9 uur 's ochtends kwamen we aan op onze eerste bestemming: Sydkap (de Zuidkaap). Terwijl we ons klaarmaakten bij de loopplank voor de activiteiten, kwam er nog een mededeling, de landing zou een tijdje worden uitgesteld, omdat een plotselinge vloedgolf van een draaiende ijsberg ver weg aan land kwam en een grote deining op het strand veroorzaakte. Zodra alles gekalmeerd was, begonnen we met de activiteiten en eenmaal aan land verdeelden we ons in drie groepen: snel, gemiddeld en rustig. De snelle wandelaars gingen richting een helling om de top van de naburige heuvel te bereiken, terwijl de gemiddelde groep over een iets gemakkelijker terrein langs dezelfde helling liep. Tijdens de lange wandeling werden enkele Poolhazen waargenomen. De recreatieve groep bleef rond de hut en genoot van een gemakkelijkere wandeling over de toendra, en na een tijdje maakten ze een Zodiac cruise rond een ijsberg voordat ze terugkeerden naar het schip. Tijdens de lunch voer Plancius westwaarts naar de ingang van Ø Fjord (de Fjord der Eilanden), vlakbij een kleine archipel genaamd Bjørneøer (de Bereneilanden). Onderweg reed de kapitein Plancius voorzichtig om enorme ijsbergen heen om ons de kans te geven foto's te maken en te genieten van de prachtige ijzige reuzen. In de middag landden we in een kleine inham van een plaats genaamd Jytte Havn, zo genoemd naar een klein houten schip. Zoals gewoonlijk maakten we vier groepen van verschillende snelheid. Verrassend genoeg was dit eiland begroeid met veel vegetatie, voornamelijk Noordse wilgen, die een overheersende groengele kleur gaven, die samen met de rode kleuren van de dwergberken een prachtige combinatie voor foto's vormde. Er waren ook nog steeds veel bloemen, alsof de zomer langer duurde op dit eiland. De recreatieve en middelgrote groepen maakten een min of meer lange lus op dit eiland om een kijkje te nemen naar de andere kant met een schilderachtige scherpe bergketen en op de terugweg naar het schip maakten ze een cruise met de Zodiacs rond grote ijsbergen die in de haven waren gestrand. De snelle wandelaars beklommen de heuvel van het eiland voor een fantastisch uitzicht. Terug op het schip was het diner een beetje speciaal: een barbecue op het achterdek. De bemanning zette wat tafels en banken neer en velen van ons aten buiten, terwijl we keken naar het prachtige licht op de omringende bergen, en sommigen van ons deden een dansje om warm te blijven. Later op de avond verliet de Plancius haar ankerplaats en voer langzaam naar de ingang van Ø Fjord, klaar voor een fantastische cruise morgenochtend.

We werden vandaag vroeger gewekt dan gewoonlijk, maar dat had een goede reden. De zon kwam op terwijl we langs het schilderachtige Rødefjord voeren en het adembenemende uitzicht was een eerlijke ruil voor een uur slaap. Om zeven uur hoorden we Katja weer met een tweede wake up call, deze keer voor de luie mensen. Na het ontbijt hadden we een korte briefing voor de landing waar we leerden over onze ochtendlanding bij Rypefjord en dat dit een goede plek was om muskusossen te spotten, de verwachtingen waren hooggespannen. Halverwege de ochtend waren we gepositioneerd en klaar om te beginnen. Zodra we aan land gingen, vertelde Katja ons dat er drie muskusossen vlak achter de landingsplaats zaten. Toen iedereen aan land was, kregen we instructies over hoe we ze moesten benaderen om een goede glimp van ze op te vangen. Dat was geen gemakkelijke taak, ze stilletjes en ongezien benaderen was de sleutel tot een succesvolle waarneming, anders zouden deze nerveuze dieren gemakkelijk wegrennen. Het was verbazingwekkend hoe we allemaal als groep werkten, stil bleven en langzaam dichterbij kwamen, en het lukte ons om een groep van meer dan 50 mensen te laten genieten van de ossen op slechts 120 meter afstand van ons! Daarna kwamen we bij een prachtig uitzichtpunt over een rotsachtige rand en toen we aan de terugweg begonnen hadden we nog een verrassing, een Poolhaas! Opnieuw werden we stil en hadden we een geweldige close-up van dit maagdelijk witte harige konijn dat op minder dan 20 meter afstand lag! Niemand wilde weg, maar DJ en Sava wachtten ons op met een heerlijke lunch. s Middags gingen we voor anker bij Røde Ø, echt een ijsbergstraat. We gingen aan boord van de zodiacs voor een ongelooflijke zodiac cruise rond deze ijzige reuzen. Het ondiepe water rond het eiland zorgt ervoor dat deze enorme bevroren beesten hier stranden en gaf ons perfecte fotomomenten. De vormen, de kleuren en de grootte van deze stukken ijs waren gewoon verbazingwekkend. Wat een fantastische plek! Na iets meer dan anderhalf uur kwamen de zodiacs aan land in een kleine inham in het noorden van het eiland Røde, dat inderdaad rood is en wordt doorsneden door enorme basaltdijken. De intense kleur is afkomstig van sedimenten uit het Carboon en Perm die zijn afgezet in woestijnachtige omstandigheden, waardoor hematiet zich kon ontwikkelen. Het briljante rood van het gesteente en enkele vreemde en prachtige rotsformaties, samen met de enorme concentratie ijsbergen die in het ondiepe water rond het eiland aan de grond zitten, maakten het tot een ideaal contrast voor foto's. Vanuit de kleine baai gingen velen van ons de helling op om een uitkijkpunt te bereiken vanwaar we naar het ijsbergkerkhof keken waar we net doorheen waren gevaren, het zien vanuit vogelperspectief gaf ons een heel ander perspectief. Terug aan boord verraste DJ ons met whisky op de rotsen, rotsen van het ijs waar we net omheen waren gevaren! Na een korte briefing waarin we leerden over de toekomstplannen hoorden we de roep, etenstijd! Weer een prachtige dag in Oost-Groenland.

Bij de ochtendlanding bij Hurry Inlet hadden we onze laatste kans om te wandelen in Groenland voor deze keer. We begonnen met een beschrijving van Kasper over het leven van de Thule-cultuur-Inuits die vroeger in deze regio leefden. Ze leefden meestal samen in kleine groepen van maximaal 25 mensen en op deze landingsplaats konden we overblijfselen van een paar huizen zien. Ze leefden voornamelijk van de jacht en vers vlees was hun belangrijkste voedselbron. Scheurbuik was geen probleem, waarschijnlijk omdat ze het vlees niet verwerkten en zo alle vitaminen behielden. Zoals gewoonlijk verdeelden we ons in verschillende wandelgroepen, waarbij sommigen een oude vossenval onderzochten en anderen over de bergkam gingen om het uitzicht over Hurry Inlet nog meer te verbeteren. Voordat we terugkeerden naar ons huis Plancius, namen sommige dappere passagiers een verfrissende polaire duik op het strand. Direct na de lunch landden we op het strand in Ittoqqortoormiit na een hobbelige zodiac-reis met toenemende windsnelheden. We konden zelf rondlopen en deze kleine nederzetting in ons eigen tempo verkennen. Sommigen gingen naar het winkeltje op de helling, terwijl anderen de kerk, het politiebureau en de school onderzochten. Veel honden kwamen naar ons toe en wilden onze spullen bekijken, vooral beneden op het strand terwijl we wachtten op onze zodiac shuttles terug. De gidsen sloten onze reis af met een super-recap, waarin ze veel aspecten van Oost-Groenland probeerden te belichten en de duikers lieten een aantal van hun duikfoto's zien, die zeer werden gewaardeerd.

We konden uitslapen! Nou ja, in ieder geval een beetje. DJ wekte ons bijna net zo zachtjes als Katja dat de afgelopen dagen deed, en riep ons om 8 uur voor het ontbijt. We waren met veel meer dan op de laatste doorsteek door de Straat van Denemarken, het leek erop dat we nu betere zeebenen hadden, maar ook de wind en de zee waren mooier dan op de heenweg. s Ochtends luisterden we naar een zeer interessante lezing van Gérard over ijs en gletsjers, zodat we meer konden begrijpen van al het ijs dat we de afgelopen dagen hebben gezien. Na de lunch en wat snoozen was het paytime! We konden afrekenen met DJ, en toen riep Katja dat we dolfijnen achter ons schip zagen springen en ons een hele tijd volgden. Daarna nam Birgit ons mee over het Groenlandse binnenijs - alleen virtueel, met haar verhaal over haar Groenlandoversteek in 2013. Daarna was het tijd om onze laarzen terug te brengen, die onze voeten de afgelopen week zo lekker droog hadden gehouden.Ondertussen konden we de bergen van IJsland al zien, en met prachtig weer naderden we de fjord van Akureyri. Katja en haar team en de kapitein verwelkomden ons toen voor een Captain's Cocktail, waar we terugblikten op de geweldige ervaring die we net hadden gehad, en waar de duikers ons nog wat foto's van hun onderwateravonturen lieten zien. De dag eindigde in open zee, aan de bar - onze laatste avond aan boord van de Plancius!

Na het ontbijt was het tijd om afscheid te nemen - van de fantastische dagen aan boord van Plancius, van het team, van nieuwe vrienden... De bussen stonden al op ons te wachten en het kleine blauwe expeditieschip dat de afgelopen week een thuis voor ons was geworden, moesten we achterlaten terwijl we richting Reykjavik reden om onze reis voort te zetten of naar huis te reizen. We zullen deze reis en de onvergetelijke momenten nooit vergeten die - ook voor de globetrotter onder ons - een geweldig avontuur waren met unieke indrukken van Noordoost-Groenland. We weten nu definitief hoe het voelt om besmet te raken met het poolvirus waar het expeditieteam het over had. De een of de ander plant in gedachten al een volgende reis naar het hoge Noorden, of misschien wel het hoge Zuiden. Hartelijk dank voor deze prachtige reis, voor jullie flexibiliteit en enthousiasme. We zien jullie graag terug aan boord - in het Noorden, het Zuiden of ergens daar tussenin! Afgelegde afstand op onze reis: Nautische mijlen: 1049 Namens Oceanwide Expeditions, kapitein Evgeny Levakov, expeditieleider Katja Riedel, hotelmanager Dejan Nikolic en de rest van de bemanning en het personeel aan boord van MV Plancius: Wij wensen u het allerbeste en een goede thuisreis!