Rond Tristan da Cunha is zojuist de grootste no-take mariene beschermingszone in de Atlantische Oceaan ingesteld
Wat in het westerse bijgeloof over het algemeen als een ongeluksdag wordt beschouwd, is een geluksdag geworden voor de wilde dieren van Tristan da Cunha.
Op vrijdag 13 november kondigde de regering van Tristan da Cunha de instelling aan van een beschermde mariene zone (MPZ) die bijna drie keer zo groot is als het Verenigd Koninkrijk. Dit nieuwe beschermde gebied, met een oppervlakte van 687.00 vierkante km (265.000 vierkante mijl), is momenteel het grootste in zijn soort in de Atlantische Oceaan en het op drie na grootste no-take-gebied ter wereld.
De Tristan da Cunha MPZ verbiedt visserij en alle andere extractieve activiteiten in het gebied, vandaar de "no-take" bepaling. Dit biedt een ijzersterk toevluchtsoord voor de kwetsbare populaties Noordelijke Rotspinguïnen, blauwe haaien, spitssnuitdolfijnen, bedreigde albatrossen en vele andere dieren in het gebied.
No-take zones zijn de meest waardevolle van alle conversatiegebieden. Ze zijn ook de zeldzaamste, met slechts 1% van alle MPZ's wereldwijd. Natuurlijk is deze mate van bescherming niet gemakkelijk te realiseren. Het kost meer dan 20 jaar hard werken, samenwerking en internationale financiële steun om ze te realiseren. Afgezien van de overdrijving is het een prestatie die waarschijnlijk niet tijdens ons leven geëvenaard zal worden.
De Tristan da Cunha MPZ maakt nu deel uit van de "Blue Belt", een verzameling beschermingsgebieden die het Verenigd Koninkrijk wil uitbreiden tot meer dan 4 miljoen vierkante km (1,5 miljoen vierkante mijl) beschermde oceaan tegen 2030. Als dit kan worden bereikt, zal ruwweg 30% van de oceanen van de wereld worden opgenomen.
De eilanden van Tristan da Cunha liggen meer dan 2.700 km van Zuid-Afrika en 3.700 km van Zuid-Amerika. Het hoofdeiland is de meest afgelegen bewoonde landmassa op aarde. Populaties zeeolifanten en pelsrobben, nog herstellende van de 19e-eeuwse jacht, leven en broeden voor de kust, naast bultruggen, Shepherd's spitssnuitdolfijnen, zuidelijke zwaardwalvissen, grienden, potvissen en dolfijnsoorten.
Tientallen miljoenen zeevogels leven ook op Tristan da Cunha, samen met verschillende endemische landvogels. Van de 25 zeevogelsoorten die er broeden, zijn er vier wereldwijd bedreigd en alleen te vinden op Tristan da Cunha. Dit zijn Schlegels Stormvogelen, Atlantische Geelneusalbatrossen en Atlantische Geelneusalbatrossen.
Ook hebben bijna alle Noordelijke Rotspinguïnen (pinnaminen genoemd door de lokale bevolking van Tristan) broedplaatsen rond de archipel. Deze geliefde zeevogels maken zelfs zo'n deel uit van de cultuur van Tristan da Cunha, dat de eilandbewoners zichzelf vaak "rotsspringers" noemen.
De Tristan da Cunha MPZ vertegenwoordigt een van de belangrijkste beschermingsinspanningen van het jaar. Het beschermt een gematigd zeesysteem dat vrijwel onaangetast is gebleven door de moderne wereld en het doel van de MPZ is om dat zo te houden. Dit klinkt ons als muziek in de oren, want onze zeldzame reizen naar Tristan da Cunha zijn gevuld met wilde dieren waar we veel van houden, maar die we zelden zien.
Deze mijlpaal is bereikt door de mensen van Tristan da Cunha in samenwerking met de Britse overheid, de Royal Society for the Protection of Birds (RSPB), National Geographic Pristine Seas, Wyss Foundation, British Antarctic Survey, Kaltroco, Blue Nature Alliance, Natural History Museum, Becht Family Charitable Trust, Blue Marine Foundation, Don Quichot II Foundation en de Universiteit van Plymouth.
Als je meer wilt weten over de wateren en wilde dieren die door deze MPZ worden beschermd, bekijk dan deze prachtige video van de RSBP.
