HDS25-23, reisverslag, Antarctica - Basiskamp

Vandaag gaan we aan boord van M/V Hondius, het prachtige 107 meter lange schip waarmee we Antarctica gaan verkennen. Na een bezoek aan Ushuaia, de meest zuidelijke stad ter wereld, gaan we om 16.00 uur aan boord en worden we opgewacht door het personeel en de bemanning die ons hartelijk welkom heten aan boord. Na het inchecken worden we naar onze hutten geleid, gevolgd door de lounge voor thee, koffie en koekjes. De Chief Officer, Matai, geeft ons een verplichte veiligheidsbriefing, we worden allemaal betrokken bij de veiligheidsoefening waarbij we naar onze reddingsboten worden geleid.

Om 18.30 uur is het tijd voor Captains cocktails om het begin van de reis te vieren met een glas prosecco en heerlijke hapjes. Kapitein Toni houdt een welkomstwoord en we proosten allemaal op een goede reis. Het Expeditie personeel stelt zich voor; het is interessant om ze allemaal te ontmoeten en te leren waar ze vandaan komen. Terwijl het schip door het Beaglekanaal vaart, is het tijd voor onze eerste maaltijd aan boord in de vorm van een fantastisch buffet. Het opgewonden gesprek tijdens het diner gaat over de reis die voor ons ligt en de avonturen die voor ons liggen.

De komende twee dagen zullen worden besteed aan het zeilen door de Drake Passage, de plaats van de ruigste zeeën ter wereld, maar we hopen allemaal op een kalme doorvaart.

Onze eerste nacht van deze reis was, zoals velen het uitdrukten: interessant. Door het schommelen en rollen sliepen sommigen van ons diep, anderen minder en weer anderen hadden het helemaal niet naar hun zin - niet iedereen kwam opdagen voor het ontbijt. We hopen dat ze snel beter worden.

Het programma van vandaag is gevuld met zoveel mogelijk voorbereidingen voor het bezoek aan het Antarctisch Schiereiland, omdat de weersomstandigheden vannacht en morgen zouden verslechteren. En als je het schip wilt verlaten en wilt deelnemen aan een van de activiteiten, is het verplicht om aanwezig te zijn.

We beginnen met de verplichte zodiac veiligheidsbriefing waarin we leren hoe we onze zodiac reddingsvesten moeten aantrekken die anders zijn dan die we gisteren tijdens de oefening gebruikten. We weten nu waar we de deuren van de schelpen kunnen vinden, hoe we aan en van boord moeten gaan, hoe we ons moeten kleden en gedragen - dit is allemaal nieuw voor ons en erg spannend.

Dit wordt gevolgd door de verplichte IAATO briefing - IAATO is de International Association of Antarctic Tour Operators wiens primaire doel het is om de praktijk van veilig en milieuverantwoord reizen naar Antarctica te bepleiten en te promoten. En dus leren we veel over de regels en voorschriften, wilde dieren en bioveiligheid - de do's en don'ts, de can en cannot-s. Ook wij willen zo min mogelijk sporen achterlaten op onze reis naar Antarctica. Kort daarna nodigt Mal iedereen die wil deelnemen aan een bergsportactiviteit uit voor nog een verplichte briefing. We leren dat bergbeklimmen vooral leuk is na de activiteit zelf, maar ook wat we van onze bergbeklimmingsexcursie kunnen verwachten. We worden wel enthousiast.

Rond het middaguur begint het bootcamp. We worden per kleurgroep naar het expeditiedek geroepen waar Muck Boots worden aangemeten en we vertrekken allemaal met een paar dat we voor de komende 10 dagen de onze noemen.

De lunch geeft ons een welverdiende pauze van veel informatie - er komt nog meer.

De briefings over kamperen en kajakken vinden 's middags plaats. Ook hier leren we hoe de activiteit is georganiseerd, wat we kunnen verwachten en wat er van ons wordt verwacht. De meesten van ons kijken erg uit naar deze speciale activiteiten.

Later in de middag houdt Julia een lezing over "sommige dingen over fotografie" - een meer filosofische dan technische benadering van het onderwerp. Dit is verrassend maar zeer interessant.

Tijdens de dagelijkse recap presenteert Pippa, onze Expeditieleider, de plannen voor morgen: activiteiten aanmelden, lezingen en biobeveiliging om te voorkomen dat er vreemde soorten naar Antarctica worden gebracht. En vanwege het weer en de toestand van de zee. De kerstvieringen worden uitgesteld tot de 26e in de veronderstelling dat de meeste gasten dan in staat zullen zijn om ervan te genieten. Dit klinkt allemaal geweldig en we kijken uit naar nog een dag voorbereiding.

Na een heerlijk diner brengen sommigen van ons de avond door in de lounge, anderen zoeken vroeg hun weg naar hun hut en hopen, tegen alle verwachtingen in, op een rustige nacht.

e wakeup call van onze expeditieleidster Pippa is een leuke manier om de kerstochtend te beginnen. Eerst ontbijten en dan konden we ons inschrijven voor de speciale activiteiten die we tijdens onze basecamp trip kunnen doen. Zodra we onze groep horen gaan we meteen naar de collegezaal, waar we ons eerst inschrijven voor bergbeklimmen, dan voor kajakken en als laatste voor het kamperen. Met een goed gevoel gaan we naar de lounge om te luisteren naar Sasha`s lezing Geographical Introduction to Antarctica. Onze hotelmanager Michael kondigt aan dat de lunch klaar is. We gaan naar de eetzaal om te genieten van weer een heerlijke maaltijd van ons geweldige keukenteam.

In de middag bereiden we ons voor op de volgende dag, onze eerste dag in Antarctica. Al onze bovenkleding wordt goed schoongemaakt met een stofzuiger en heel belangrijk het klittenband en de zakken aan de binnenkant.

Voordat we gaan luisteren naar de lezing van Carina over de Antarctische pinguïns, worden we getrakteerd op een ijsje.

Sommigen van ons verzamelen de kajakspullen voor de volgende dag voor onze eerste kajaktocht in Antarctic Sound.

Na de recap worden we weer getrakteerd op een zeer voortreffelijk diner met een overweldigend dessert van ons geweldige bakkersteam. Tijdens het diner kijken we naar walvissen vanuit het restaurant. Na het diner kijken we naar de film Happy Feet 2 met popcorn.

odag hebben we het geluk om de Antarctic Sound in de Weddellzee te bezoeken, een gebied dat gewoonlijk niet wordt bezocht omdat het weer goed genoeg moet zijn om er te komen. Brown Bluff is onze eerste aanloophaven, het maakt deel uit van het Antarctische continent en het gebied werd 1 miljoen jaar geleden gevormd door subglaciale uitbarstingen. Het 1,5 km lange strand en de hele steile helling is bezaaid met een kolonie Adéliepinguïnen. Niet alleen Adéliepinguïns, maar ook Ezelspinguïnen zijn op de stranden met hun kuikens, sommige zijn pas de laatste 2 dagen uit het ei gekropen! De helft van ons gaat aan land om de kolonie te bezoeken en de andere helft maakt een zodiac cruise met het expeditie personeel. Het is zo mooi en verbazingwekkend om de Adelie en Gentoo kuikens te zien, wat een traktatie. We kijken vol ontzag toe hoe de pinguïns hun kuikens Antarctische Krill voeren en hun best doen om hun pluizige kontjes warm te houden door hun lichaamswarmte te gebruiken. Sommige kuikens zijn zo groot als een vuist, maar sommige waren bijna net zo groot als de volwassenen!

Onze volgende stop is Paulet Island, een zeer interessante historische plek. Er is een stenen hut op Paulet Island die in februari 1903 werd gebouwd door overlevenden van het schip 'Antarctic' onder kapitein Carl A. Larsen, leden van de Zweedse Zuidpoolexpeditie onder leiding van Otto Nordenskjöld. Een graf van een lid van de expeditie en de rotskern gebouwd door de overlevenden van het wrak op het hoogste punt van het eiland trekt de aandacht van reddingsexpedities. Dit is nog een grotere Adéliepinguïn kolonie, minstens 200.000 vogels verblijven op de stranden en helemaal tot aan de top van de heuvel, het is een zeer indrukwekkend gezicht. De helft van ons vaart in de zodiacs langs de stranden, we zien veel Weddellzeehonden (blubberige worsten) luieren op het strand. Niet ver van het strand liggen ijsbergen met af en toe een Adelie die op het ijs rust, een prachtige foto met de paarse lucht op de achtergrond. Toen we eenmaal aan land waren met de eerste groep passagiers, maakten we een wandeling rond de landingsplaats die de expeditiemedewerkers voor ons hadden uitgezet. We bekijken de indrukwekkende stenen hut en kijken toe hoe de Adelie's hun dagelijkse bezigheden doen, we raken nooit uitgekeken op deze onhandige, beminnelijke wezens. De dag is nog niet voorbij, we krijgen een samenvatting van het fantastische expeditieteam over de plannen voor morgen, gevolgd door een kerstdiner verzorgd door de koks en het hotelteam. Het is heerlijk om Kerstmis te vieren in dit besneeuwde, magische landschap met onze medepassagiers.

vandaag werden we wakker door onze expeditieleidster Pippa die ons verwelkomde in de prachtige Straat Gerlache. Toen we de gordijnen openden, zagen we prachtige ijsbergen en uitzichten die ons begroetten door de ramen van de Hondius. Sommigen van ons gingen het dek op om te proberen te zien hoe de Hondius zich een weg baande door de bergachtige stukken en het ruwe ijs dat tegen de romp botste. Voor we het wisten was het tijd voor het ontbijt, Michael riep ons naar de eetzaal zodat we konden genieten van een heerlijke maaltijd om de dag te beginnen. Na het ontbijt woonden we een lezing bij met Saskia over de Zweedse Antarctische Expeditie. Het was fascinerend om te leren over de wederwaardigheden van deze eerste ontdekkingsreizen.

Daarna hadden we een kleine pauze voordat we onze tweede lezing van de dag bijwoonden met Szymon die ons een prachtig inzicht gaf in de wereld van het ijs en ons leerde hoe we het kunnen categoriseren. Dit zal vooral handig zijn voor de komende dagen. Na een leerzame ochtend sloten we af met een stevige lunch, klaar voor onze activiteiten in de middag.

Net na de lunch begonnen we ons voor te bereiden op de eerste activiteit, namelijk een zodiac cruise van Cierva Cove. Sommigen van ons zouden het gebied gaan kajakken, terwijl de rest van ons in de zodiacs stapte om de prachtige baai vol aangespoelde ijsbergen te verkennen. De locatie was ook de thuisbasis van een verscheidenheid aan wilde dieren. We zagen zeeluipaarden, Ezelspinguïns en Stormbandpinguïnen aan de kustlijn en tussen het ijs. Ook kwamen we langs de kustlijn het Argentijnse onderzoeksstation Primavera tegen, een prachtig klein station genesteld op de heuvel. We gleden tussen de ijsbergen door en genoten van de prachtige kleuren en vormen van het ijs om ons heen. Maar al te snel was het tijd om terug te keren naar het schip. Onze flottielje zodiacs zette koers naar huis om ons op tijd af te leveren voor de avond recap waar we de plannen voor morgen zouden leren.

Na de recap riep Michael ons weer naar de eetzaal om te genieten van een heerlijk diner na een dag van leren en verkennen. Na het diner zouden sommigen van ons weer op pad gaan voor de laatste activiteit van de dag. Kamperen! Het schip vertrok naar een locatie genaamd Portal Point waar de kampeerders hun nacht in de sneeuw zouden doorbrengen. Of het nu op het schip was of in de sneeuw, iedereen ging slapen en droomde van de avonturen die morgen zouden komen.

Het is een nieuwe dag op Antarctica en voor sommigen van ons een vroege start. Rond 4 uur 's ochtends staan de kampeerders klaar om opgehaald te worden bij Portal Point en als ze aankomen op Hondius zijn ze allebei moe en blij.

De eerste kampeernacht was een prachtige en onvergetelijke ervaring. Nadat we onze campinggidsen Saskia en Gonzalo hebben geholpen met de kampeerspullen, genieten we van warme chocolademelk en wat gebak in de lounge voordat we een warme douche nemen en misschien een dutje doen tot het ontbijt en de nieuwe activiteiten beginnen.

Na het ontbijt ontmoeten we elkaar om 08:30 bij de Shell deur om aan ons volgende avontuur te beginnen. We bezoeken Danco Island waar we een heuvel op lopen, parallel aan de pinguïnsnelwegen naar de Ezelspinguïn kolonies. Adembenemende landschappen, gletsjers, ijsbergen en bergen omringen ons.

Tijdens de Zodiac cruise zien we veel wilde dieren uit dat gebied. Weddellzeehonden, Bultruggen en sommigen van ons hebben nog meer geluk en zien een nieuwsgierige Dwergvinvis onder hun Zodiac duiken.

Nu is het tijd voor een ander groot avontuur dat alleen de dappersten onder ons kunnen overwinnen:

De poolduik!!! Zo leuk om uit onze waterdichte en zeer warme kleren te stappen en de zeer koude (+2C) oceaan in te rennen. En het is nog leuker om weer terug op de zodiac en het schip te komen, een warme douche te nemen en te genieten van ons heerlijke lunchbuffet.

In de namiddag wacht ons weer een prachtige plek. Ons Expeditieteam brengt ons naar de haven van Neko. Een adembenemende baai omringd door een enorme en zeer actieve gletsjer. We denken allemaal aan de recapitulatie van gisteravond toen onze expeditieleidster Pippa ons een video liet zien van een afkalving van deze gletsjer. We zijn dus voorbereid en we weten dat we de pinguïns moeten observeren en dat we ook alert moeten zijn als ze beginnen te rennen.

Het is een zonnige en rustige middag met blauwe luchten, blauw ijs in alle verschillende vormen en tinten. En weer zijn we omringd door wilde dieren zoals Weddellzeehonden die slapen en relaxen op ijsbergen, Bultruggen die heel dicht langs het strand zwemmen en een heleboel Ezelspinguïnen.

Als we de landingsplaats verlaten en het schip naderen, ruiken we een bepaalde geur in onze neus die nog een verrassing belooft voor deze spectaculaire dag...

We krijgen een barbecue op het buitendek!

Perfect voorbereid door de bemanning en de hotelafdeling genieten we van ons eten en drinken met wat muziek in een vrij winderige en koude, maar nog steeds prachtige, Antarctische avond.

De dag begon erg vroeg, veel vroeger dan alle andere. Om 5:30 uur voer Hondius het beroemde Lemaire-kanaal binnen - een smal en een van de meest pittoreske watermassa's op het Antarctische schiereiland, omringd door hoge bergtoppen en bergkammen bedekt met hangende gletsjers. Het drama van het moment werd nog sterker gevoeld, want het Lemaire-kanaal is de enige manier om de bestemming van onze ochtendactiviteit te bereiken. Onze expeditiegidsen hadden ons verteld dat het Lemaire-kanaal soms geblokkeerd is door ijsbergen en dat navigatie dan niet mogelijk is. Gelukkig hadden we dit probleem niet en konden we zonder ernstige problemen door het kanaal varen. Het professionele niveau van onze kapitein Tony was erg hoog en geen enkele ijsberg vormde een obstakel voor ons.

Meteen nadat we door het Lemaire-kanaal waren gevaren, ontbeten we en maakten we ons klaar voor een Zodiac-cruise. Het oorspronkelijke idee was om aan land te gaan bij Wordie House - een kleine hut op Winter Island die vroeger eigendom was van de British Antarctic Survey en nu wordt onderhouden door de British Antarctic Heritage Trust. Helaas waren alle toegangen tot het Wordie House geblokkeerd door snel ijs, dus we veranderden onze plannen en maakten een Zodiac cruise in plaats van te landen. Toch was onze Zodiac cruise zeker niet minder interessant dan de landing die niet doorging.

We zagen veel wilde dieren en hadden een prachtige tocht op Zodiacs door de zeestraten en kanalen rond Winter Island. Bovendien hadden we de kans om het voormalige Britse Faraday-station te bezoeken, beroemd als de plek waar het ozongat werd ontdekt. Nu is het station eigendom van de Oekraïne en heet het Vernadsky naar een beroemde sovjetgeograaf.

Na de lunch maakten we nog een Zodiac cruise. Ja, deze dag hadden we geen kans om voet aan land te zetten, maar de Zodiac cruise in de namiddag was zeker de moeite waard. Deze vond plaats in een kleine baai genaamd Port Charcot waar zich een groot aantal verschillende ijsbergen bevinden. De expeditiegidsen noemen deze plek ook wel het kerkhof van de ijsbergen of de tuin van de ijsbergen. De baai is erg ondiep, waardoor de ijsbergen die hier drijven allemaal aan de grond lopen en niet verder kunnen drijven tenzij ze uiteenvallen in vele kleinere ijsbergen.

We brachten bijna 3 uur door met het navigeren tussen deze natuurlijke meesterwerken van schoonheid. Sommigen van ons zagen zeehonden en zelfs walvissen.

S Avonds kregen we een tweede kans om op de boeg te staan en naar de schoonheid van Antarctica te kijken terwijl Hondius zich een weg terug baande door het Lemaire-kanaal. Laat in de avond lieten we het anker vallen bij Port Lockroy en degenen onder ons die hadden gekampeerd werden naar Damoy Point gebracht en bleven daar overnachten. We hoopten echt dat we ze de volgende ochtend levend zouden zien. (En dat deden we!)

Vandaag worden we wakker met prachtige bergen om ons heen. De kampeerders zijn in de vroege ochtend teruggekeerd voordat de meesten van ons wakker werden. Het ontbijt heeft ons goed voorbereid op de komende dag en om 08.00 uur trekken we onze vele lagen aan voor de zodiac cruise/landing. De helft van ons gaat aan land naar Jougla om de prachtige kolonie Ezelspinguïns en Antarctische Aalscholvers te bezoeken en de andere helft vaart door de kalme baai rond de eilanden. We hebben het geluk om een Vaal Stormvogeltje te zien rusten op een ijsschots met een Weddellzeehond die vreemd genoeg rustig achter hem ligt te slapen. Port Lockroy is een voormalige basis op Antarctica en is vooral bekend als het meest zuidelijk gelegen postkantoor ter wereld. Helaas kunnen we niet landen omdat de vier dames die het postkantoor runnen ziek zijn, maar we konden in ieder geval de intrigerende gebouwen zelf bekijken. In de baai worden twee Bultruggen gezien, dus we gaan op weg om deze ongelooflijke dieren naast de gletsjer te zien schommelen.

Na nog een heerlijke lunch maken we ons klaar om 's middags naar Damoy Point te gaan. Hier staan twee hutten die tot 1993 werden gebruikt als doorgangsstation voor de British Antarctic Survey om voorraden naar het onderzoeksstation Rothera te vliegen. Het is heerlijk om even de benen te strekken op het land en het doet ons altijd glimlachen als we de Gentoo's met elkaar zien omgaan en vechten om hun stenen. De zodiac cruise is erg ontspannend, met veel Gentoo's die in het water springen en af en toe een Kinband die opvalt tussen de menigte. S Avonds zien we Bultruggen in het heldere water zwemmen, net als de kampeerders vertrekken voor hun 'Antarctische slaapervaring'.

Vandaag, op de laatste dag van het jaar, komen we aan op Cuverville Island voor een landing en een zodiac cruise. We krijgen voor het eerst een voorproefje van typisch antarctisch weer, voor het eerst hebben we geen windstilte, een heldere hemel en zon. Het waait nog steeds niet erg hard, rond de 12 knopen. In de vroege ochtend valt er wat sneeuw, maar dat houdt al snel op. Omdat we de hele reis verwend zijn geweest met uitstekend weer, zijn sommigen van ons verrast, maar we passen ons snel aan aan deze authentieke ervaring. We worden op het eiland begroet door goed zicht op een witte morf Reuzenstormvogel.

Voor het eerst sinds de eerste landing, al die dagen geleden, hebben we geen sneeuwschoenen nodig op de landingsplaats, dankzij de zeer dichte, samengepakte sneeuw. Een zigzagwandeling op een vrij steile heuvel geeft ons een geweldig uitzicht op de Gentoo rookerijen. De zodiac cruise is een absolute topper. Tientallen bultruggen zwemmen rond, voeden zich, duiken en laten ons hun staart zien. Het is een absoluut wonder. Het geluid dat ze maken als ze naar de oppervlakte komen en blazen is betoverend.

De walvissen zijn niet de enige blubberige dingen die we zien; een jonge Weddellzeehond heeft het zich gemakkelijk gemaakt op een ijsberg en poseert voor ons voor een paar prachtige foto's.

Tijdens de zodiac cruise kunnen we een snelle landing maken op een eiland waar een oude boot uit de tijd van de walvisvaart ligt. Enorme, roestige kettingen zijn ook een overblijfsel uit de tijd van de walvisvaarders.

Al met al was het uitstapje bij Cuverville een waar hoogtepunt van onze reis.

In de namiddag wordt de wind nog sterker, waardoor de tocht naar Orne Island voor velen van ons behoorlijk nat wordt. Hoewel we op onze reis tot nu toe hier en daar verdwaalde Stormbandpinguïnen hebben gezien, is Orne Island de plek waar we onze eerste echte Stormbandpinguïn kolonie zien. Velen van ons laten de zodiac cruise aan zich voorbij gaan en kiezen ervoor om direct terug te gaan naar het schip, maar een paar dappere zielen besluiten om mee te gaan op een natte, onrustige cruise, een waar avontuur.

S Avonds wacht ons een uitgebreid diner. We weten dat het sjiek is, want ze serveren sorbé tussen de borden.

Om onze kennis te testen (en nog belangrijker, om ons wakker te houden), houdt George een Quiz Night in de lounge. Sommigen van ons winnen prijzen, maar we hebben allemaal plezier.

De weergoden zijn genadig genoeg om ons toe te staan om middernacht een toast uit te brengen op het dek. Op dat moment gebeurt het nieuwjaarswonder; walvissen verschijnen uit het niets en luiden samen met ons het nieuwe jaar in.

Wat een manier om het nieuwe jaar te beginnen! Op deze prachtige avond ligt de Hondius in Paradise Bay, omringd door gletsjers en met sneeuw/ijs bedekte bergen. De meesten van ons zitten op de boeg. We dansen op de muziek terwijl de bemanning glühwein serveert (bij onze Duitse gasten bekend als Glühwein) en we tellen af naar 2023! De kapitein komt naar buiten om ons allemaal persoonlijk een gelukkig nieuwjaar te wensen terwijl er drie keer op de hoorn wordt geblazen. We hebben het beste 'vuurwerk' dat je je maar kunt voorstellen, verschillende Bultruggen die longe-eten en met hun staart klapperen hangen meer dan een uur rond Hondius.

S Nachts verplaatsen we ons naar Orne Harbour, waar we aan onze laatste activiteiten op deze geweldige reis beginnen voordat we later vandaag terug moeten naar Ushuaia. De helft van ons begint deze prachtige dag aan land. De expeditiegidsen zetten ons af bij de landingsplaats waar we beginnen aan de steile wandeling bergopwaarts. Aangekomen op het zadel worden we beloond met een spectaculair uitzicht over de haven van Orne aan de ene kant en de Straat Gerlache en het Errera-kanaal aan de andere kant. Op de top is er een kolonie Stormbandpinguïnen, en we kunnen ook enkele kleine, pluizige kuikens met hun ouders zien.

De zodiac cruise neemt ons mee langs de indrukwekkende ijswanden van de gletsjers in de haven van Orne waar we een Weddellzeehond op een ijsschots zien. De zon komt tevoorschijn en schijnt op de 285 meter hoge Spigot Peak waar we nog een kolonie Stormbandpinguïnen vinden. Ze wachten op het perfecte moment om in het water te springen, sommigen 'vliegen' de glibberige rotsen op terwijl de Blue-eyed Shags overzwermen. In de Straat vinden we een aantal bultruggen. Een van hen duikt op voor de zodiac en laat zijn staart zien en een paar meter uit de kust (waar het meteen 50 meter diep wordt) zien we er nog een.

Terug aan boord genieten we van nog een heerlijke lunch en hebben we wat vrije tijd totdat Pippa om 16.00 uur enthousiast haar interessante lezing geeft over de geschiedenis van de walvisvaart in de Zuidelijke Oceaan. Om 18.00 uur volgt onze dagelijkse recapitulatie en de antwoorden op een aantal vragen in de vragenbus: "We hebben geen gevangenis aan boord" en "we hebben wel een fitnessruimte, maar die bevindt zich in het gedeelte voor de bemanning en is alleen voor hen bestemd".

Rond 19.00 uur passeren we de besneeuwde bergen van Smith Island, een van de South Shetland Islands en varen we de Drake Passage in. Zo dromerig als deze eerste dag van het nieuwe jaar begon, zo dromerig sluiten we hem af met waarnemingen van de gewenste Zwaardwalvissen. Rond 21.00 uur kondigt Pippa aan dat er een grote groep Zwaardwalvissen is gezien aan bakboordzijde van Hondius. De zon kleurt de lucht oranje terwijl wij nog meer schilderachtige beelden aan ons geheugen toevoegen. Verschillende grote rugvinnen steken al minstens 10 minuten uit de oceaan. Wat een prachtige dag om afscheid te nemen van Antarctica!

Na de prachtige waarneming van Orca's gisteren, konden we iets langer in ons bed blijven liggen. Het is onze eerste dag op de terugweg naar Ushuaia na een fantastische reis naar het Antarctisch schiereiland. Michael, onze hotelmanager, begon de dag met de mededeling door de luidsprekers dat het restaurant voor ons open is voor het ontbijt.

Het weer en de zee waren erg gunstig voor ons, we konden naar Ushuaia varen zonder stabilisatoren te gebruiken en met twee motoren die draaiden om een snelheid van 14,5 knopen aan te houden.

Na het ontbijt verzamelde George foto's van ons voor de fotowedstrijd, we konden foto's bijdragen voor drie categorieën - landschap, wilde dieren en nieuwigheid. Meer dan tweehonderd foto's werden ingezonden en vervolgens getoond op alle schermen in de lounge zodat we konden stemmen voor de beste.

Later op de ochtend geeft Chloe een zeer interessante lezing over het drijvende leven van de oceaan - plankton. Ze legt ons uit dat het niet altijd en alleen over de walvissen en zeehonden gaat. Deze kleine en soms zelfs schattige dieren zijn belangrijk voor ons hele ecosysteem en een vitaal element voor grotere dieren in de oceanen.

Na weer een heerlijke lunch nodigt Charlotte ons uit voor haar lezing over walvissen in de Zuidelijke Oceaan. Ze laat ons zien hoeveel van deze prachtige wezens er in dit deel van de wereld leven. En later deze middag presenteerde George zijn onderwerp - Antarctische Geopolitiek. Met zijn passie voor dit onderwerp legt hij ons uit hoe geavanceerd en goed gereguleerd Antarctica is en de vele landen die betrokken zijn bij dit onderwerp en die voor dit deel van de wereld zorgen; maar er zijn ook problemen en conflicten van geopolitiek.

Een dagelijkse recap met plannen voor morgen en veel kleine en interessante onderwerpen van ons expeditieteam gebeuren zoals gewoonlijk voor het avondeten. En om de dag af te ronden, komen we na het diner allemaal samen in de lounge om de winnaars van de fotowedstrijd te vieren.

We worden wakker op onze tweede dag in de Drake Passage zonder wake-up call, dus de gasten krijgen de kans om lekker lang uit te slapen. De deining is toegenomen en de windsnelheid is vanochtend gestegen naar 70 knopen. Dat is iets harder dan gisteren! Om veiligheidsredenen zijn de open dekken gesloten. Ontbijt wordt geserveerd om 8 uur, daarna presenteert Szymon zijn lezing "Zwaardwalvissen" om 10.30 uur, met een aantal prachtige foto's van Zwaardwalvissen geeft hij veel informatie over hoe je de verschillende soorten zwaardwalvissen kunt identificeren en hoe je het geslacht kunt bepalen.

Daarna hadden we de gelegenheid om een pauze te nemen en wat te lezen of te drinken in de lounge. De lunch wordt om 12.30 uur in de eetzaal geserveerd. Na de lunch hebben we tijd om te ontspannen terwijl we een Antarctica Documentaire bekijken die in de lounge wordt afgespeeld, een documentaire serie verteld door David Attenborough. De tijd gaat zo snel, om 16.00 uur hadden we een geschiedenislezing "Belgica Antarctic Expedition" gepresenteerd door Rose over het volledige verhaal van de Adrien De Gerlache Expeditie. Het beschrijft hoe te overwinteren en te overleven in de barre Antarctische omgeving en hoe de teamleden erin slaagden, hoe de hele bemanning leed aan scheurbuik en hoe ze uiteindelijk allemaal werden gered terug naar België.

Om 18.15 uur hadden we de afscheidstoast en de diavoorstelling van de reis. Iedereen had zich mooi aangekleed en verzamelde zich in de lounge om op de reis te proosten. Kapitein Toni was aanwezig en gaf een warme toespraak. Daarna was het tijd voor onze laatste "briefing" en een laatste keer kwam Pippa met de plannen voor de volgende dag.

Tijdens een laatste diner om 19.00 uur krijgen we eindelijk de kans om de hele hotelafdeling te ontmoeten. Het is tijd om ze te bedanken met een groot applaus voor hun geweldige werk. Wat een dag was dit - alweer!

Een laatste wake-up van Pippa. Onze tassen zijn gepakt als we voor de laatste keer naar beneden gaan voor het ontbijt en we maken ons klaar om van boord te gaan van onze lieve Hondius die ons naar een van de mooiste plekken op aarde heeft gebracht. De afgelopen 12 dagen hebben ons meegenomen op een bijzondere reis over de beruchte Drake Passage naar het Antarctisch schiereiland. Het heeft ons een glimp gegeven van het leven in deze afgelegen en soms onherbergzame plaatsen. We zijn verbazingwekkende wilde dieren tegengekomen, hebben nieuwe vrienden gemaakt en samen zoveel geleerd en beleefd. We zullen allemaal verschillende herinneringen aan onze cruise meenemen, maar die herinneringen zullen ons de rest van ons leven bijblijven. Dit was onze expeditie.

Totale afstand gevaren op onze reis: 1.882 zeemijlen
Verste punt naar het zuiden:29/12/2022 65°14.6'Z / 064°12,9'W