Interview met expeditiegids Laurence Dyke
Gidsen vormen de frontlinie van Oceanwide Expeditions, net zo essentieel voor onze activiteiten als kapiteins, bemanningen en al die bureaumensen die we nooit zien.
Maar terwijl we regelmatig onze veteraan-expeditiegidsen interviewen, zien we vaak onze jonkies over het hoofd. Dit doet echter geen recht aan hun belang, want deze ijsverslaafden vormen de volgende generatie leiders van poolreizen.
Laurence Dyke is het perfecte voorbeeld. Hoewel hij pas sinds 2018 bij OEX werkt, is hij al snel een van onze meest bekwame gidsen en een zeer herkenbaar gezicht aan boord van onze schepen. We brachten wat tijd door om met Laurence te praten over wat dit betekent vanuit zijn oogpunt, en hoe het allemaal voor hem begon.
Wat deed je voordat je expeditiegids werd?
Ik heb een achtergrond in de wetenschap, meer bepaald glaciologie.
Ik heb zeven jaar onderzoek gedaan, eerst als promovendus aan de Swansea University en daarna als postdoctoraal onderzoeker bij de Geological Survey of Denmark and Greenland (GEUS) in Kopenhagen.
Mijn onderzoek was gericht op Groenland. Ik probeerde te begrijpen hoe de enorme Groenlandse ijskap in de loop van honderden, duizenden en tienduizenden jaren is veranderd. Het idee was dat als je kunt begrijpen hoe en waarom de ijskap in het verleden is veranderd, je betere voorspellingen kunt doen over wat er in de toekomst zal gebeuren.
Afbeelding door Mads Pihl
Daar moet veel veldwerk aan vooraf zijn gegaan.
Heel veel.
Een deel was op het land, het landschap van Groenland onderzoeken, kaarten maken en gesteentemonsters verzamelen. Maar er werd ook veel vanaf boten gedaan. Hierbij werden sedimenten van de zeebodem verzameld om te begrijpen hoe de oceaan en de gletsjers in de loop der tijd zijn veranderd.
Nadat al het veldwerk was gedaan, was er eindeloos laboratoriumwerk en analyse om de gegevens van de monsters te produceren. Uiteindelijk verzamel je alle gegevens, probeer je te begrijpen wat ze je proberen te vertellen en schrijf je alles op in een wetenschappelijke publicatie.
En daar komt Oceanwide...
Dat klopt. Als onderdeel van mijn onderzoek werkte ik mee aan een grote expeditie naar het noordwesten van Groenland op de Zweedse ijsbreker Oden. Daar ontmoette ik een biologe, Åsa Lindgren, die voor Oceanwide Expeditions werkte.
Ik had er geen idee van dat expeditiegids zijn ook maar een baan was, dus toen ik foto's zag die zij had gemaakt terwijl ze op de plekken werkte waar ik van hou, was ik erg nieuwsgierig.
Anderhalf jaar later liep mijn contract in de wetenschap af en solliciteerde ik bij Oceanwide Expeditions. Ik denk dat ik veel geluk had dat mijn ervaring en vaardigheden overeenkwamen met de vereisten van een expeditiegids en ik kreeg een baan aangeboden op de Noordpool.
Was het een soepele overgang?
Nou, er waren eerst veel vragen van de personeelsafdeling. Ze wilden weten over welke onderwerpen ik lezingen zou geven, hoeveel vaarervaring ik had, of ik ervaring had met geweren, enzovoort.
Die kantoormensen, zo geobsedeerd door details.
Maar toen dat eenmaal geregeld was, kreeg ik een baan aangeboden. En al snel was ik op weg naar het hoge noordpoolgebied. Mijn eerste reis was een Ijsbeer Special in Spitsbergen aan boord van Plancius.
Het was een gedenkwaardige reis. Onze eerste landing was in Raudfjord op een frisse besneeuwde dag aan het begin van de zomer, en ik herinner me vooral een overweldigend gevoel van extreem geluk om op zo'n prachtige plek te mogen werken.
Afbeelding door Andreas Umbreit
Zijn er hoogtepunten geweest tijdens je reis?
Ik heb twee favoriete reizen, beide op het zeilschip Rembrandt van Rijn, en beide tijdens de jaarlijkse oversteek van Spitsbergen naar Groenland aan het einde van het zomerseizoen.
Ik heb deze Groenlandreizen in 2018 en 2019 begeleid en elke reis was compleet anders, met wisselend weer, ijs en wilde dieren, maar beide waren absoluut ongelooflijk. De overtocht is de enige reis per jaar waarvoor we een vergunning hebben om het Nationaal Park Noordoost-Groenland binnen te gaan.
Het is zonder twijfel de mooiste plek waar ik ooit ben geweest.
Afbeelding door Victoria Salem
Zit er een addertje onder het gras bij dit werk?
Het beperkte contact dat we hebben met vrienden en familie thuis is een uitdaging. We hebben wel wat internet en de mogelijkheid om te bellen vanaf het schip, maar het is duur.
Toch is het het allemaal waard - vooral voor de Zodiacs. Mijn favoriete onderdeel van het werk als expeditiegids is Zodiac varen. Ik vind het heerlijk om op het water te zijn en boten te besturen, en ik vind het ook heerlijk om onze passagiers te kunnen vertellen over de landschappen waarin we zijn ondergedompeld.
Als glacioloog vind ik het vooral leuk om mensen gletsjers te laten zien en uit te leggen hoe ze werken, maar ook het vinden van wilde dieren geeft veel voldoening.
En Groenland heeft nog steeds je hart, toch?
Hoewel alle plaatsen waar we komen prachtig zijn, moet ik toegeven dat ik verslaafd ben aan Groenland. Misschien is het een geval van "eerste liefde".
In Groenland maakte ik voor het eerst kennis met de ongelofelijke landschappen, wilde dieren en mensen van de poolgebieden. En hoewel ik Groenland al meer dan tien jaar bezoek, voel ik me steeds meer aangetrokken tot dit ongelofelijke eiland naarmate ik er vaker kom.
Groenland is wild, mooi en kan echt onherbergzaam zijn. Het is een opwindende mix van schoonheid en gevaar, en ik kan er geen genoeg van krijgen.
