HDS01-23, reisverslag, Expeditie Noordelijke IJszee

Onze reis begint met een busrit naar de haven van Vlissingen, waar we aan de kade naast m/v Hondius aanleggen. Ze ziet er prachtig uit in de stralende zon en zal ons thuis worden voor de komende twaalf dagen. Nadat we onze bagage aan boord hebben gebracht, worden we begroet door het enthousiaste, glimlachende personeel en naar onze hutten gebracht.

Eenmaal geïnstalleerd verzamelen we allemaal in de observatielounge voor een verplichte veiligheidsoefening, waaronder een evacuatieoefening, die eindigt naast onze aangewezen reddingsbootstation. Terug in de lounge worden we getrakteerd op een glas fizz en heerlijke canapes, terwijl kapitein Toni Salo ons welkom heet aan boord. We kregen een eerste briefing van de Deputy Hotel Manager, Alfredo, en onze Expedition Team Leader, Sara, voordat ze haar multi-getalenteerde team uitnodigde om zich aan ons voor te stellen.

Daarna ging het naar de eetzaal voor onze eerste kennismaking met het uitstekende eten aan boord. Ons enigszins vertraagde vertrek viel gelukkig samen met het einde van het diner en zo konden we onze zeiltocht in het prachtige avondlicht meemaken.

In het begin draait de Hondius om haar as om haar kompas te kalibreren ("compass swinging") voordat ze naar het noorden vaart (waar ze de komende vijf maanden voorbij de poolcirkel zal doorbrengen) - ons avontuur is nu begonnen!

De dag begint met een gevoel van anticipatie als we onze laarzen verzamelen voor de reis die voor ons ligt. We nemen er de tijd voor, passen verschillende maten en zoeken naar de perfecte pasvorm om het comfort tijdens ons avontuur te garanderen.

Daarna vermaakt Bill, onze charismatische gids uit Schotland, ons met een boeiende en humoristische lezing, waarin hij de rijke cultuur en geschiedenis van zijn geboorteland levendig beschrijft. Naarmate de dag vordert, vertelt Andrew, onze vogelkenner, ons over de opmerkelijke zeevogels die de Noordzee bevolken. We zijn gefascineerd door hun unieke kenmerken en gedragingen en krijgen een beter begrip van de diverse wilde dieren in de regio.

Als de avond nadert, komen we samen voor onze eerste dagelijkse recapitulatie. Anthonie deelt intrigerende informatie over het belang van de Doggersbank, een onderwaterplateau dat bekend staat om zijn geologische belang en vitale rol in het ecosysteem van de Noordzee. Daarna geeft Paolo inzicht in de nauwgezette kalibratie van het scheepskompas, waarbij hij de precisie benadrukt die nodig is voor nauwkeurige navigatie. Tot slot vermaakt Pelin ons met boeiende verhalen over bijgeloof op zee, waarbij hij ons onderdompelt in de eeuwenoude overleveringen en overtuigingen die generaties lang door zeevarenden zijn doorgegeven.

Als de avond valt, trekken we ons terug in onze hutten, vol spanning uitkijkend naar onze aankomst in Schotland. De kalme zee voert ons zachtjes naar onze bestemming.

Maandag 5 juni liggen we voor de kust van Aberdeen waar we wachten op de loods die de Hondius de haven van Aberdeen in zal loodsen. Langzaam maar zeker worden we de haven in geloodst waar de Hondius aanmeert. Er staan al bussen te wachten, maar de Britse immigratiedienst moest ons eerst naar het Verenigd Koninkrijk brengen. Toen dat eenmaal was gebeurd, gingen we aan boord van de bussen en om tien uur vertrokken we naar Newburgh-on-Ythan, ten noorden van Aberdeen.

Als we Newburgh naderen, komen we in het Forvie National Nature Reserve aan de monding van de rivier de Ythan, met zijn alomtegenwoordige gaspeldoorn, de gele stekelige planten. Wandelend door de duinen, met overal bremplanten, konden de botanici de vele plantensoorten langs ons pad op naam brengen, terwijl de vogel- en dierenliefhebbers de duinen opgingen om naar zeehonden en vogels te zoeken.

Zowel ten noorden als ten zuiden van Aberdeen liggen vogelreservaten. Een daarvan is Bullers of Buchan, net ten noorden van Cruden Bay, met zijn beroemde vogelrotsen waar we om 12.30 uur aankomen. We vertrekken in verschillende richtingen, waarbij de meesten de papegaaiduikers als favoriet hebben. Als we strikt op de paden over de steile kliffen blijven, worden tientallen papegaaiduikers gezien, bewonderd en gefotografeerd. Op de rotsen leven tientallen Papegaaiduikers, honderden Drieteenmeeuwen en Noordse Stormvogels.

Het derde en laatste deel van deze drukke dag is het voormalige vissersdorp Footdee (liefkozend "Fittee" genoemd), nu volledig opgenomen in de stad Aberdeen. De huizen aan de kust hebben speciaal versterkte muren omdat ruwe zeeën vaak tegen en over de huizen sloegen. Vandaag de dag is het een levendig wijkje met een excentrieke mix van keurige huisjes en eigenzinnige krakkemikkige bijgebouwen met weinig sporen van het vroegere leven als armoedige "Fish Town".

Tegen de tijd dat we weer in Hondius aankwamen, waren er 40 nieuwe passagiers aan boord gekomen die het welkomstwoord van Sara, de introductie van de expeditiestaf en de veiligheidsoefening kregen. Recapitulatie, diner en de wildlife recapitulatie sloten een fantastische dag af!

Bij het eerste licht naderen we het wereldberoemde Fair Isle vanuit het zuiden; hoewel het bewolkt is, is de zee ongelooflijk vlak en het licht helder - dit is op zich al een echte zeldzaamheid in de onvoorspelbare zeeën rond de Shetlandeilanden. Als we aan land gaan verwelkomt het ongelooflijke vogelleven van het eiland ons aan land met Noordse Sternen, Noordse Stormvogels, Drieteenmeeuwen en Papegaaiduikers.

We beginnen allemaal noordwaarts te lopen, vergezeld door kieviten, jagers en legioenen schapen, met het museum en de hal als eerste bestemming voor de meesten van ons. In de hal worden we verwelkomd door vriendelijke Fair Isle-mensen die ons gratis thee, koffie en geweldige zelfgebakken taarten aanbieden, samen met een mooie selectie van het wereldberoemde Fair Isle-breiwerk en kunstwerken van de getalenteerde eilandbewoners.

Vol van de thee en cake hadden de meesten van ons nu één doel voor ogen - PUFFINS! We gingen allemaal verder noordwaarts de weg op, langs Skua's, langs de vallen van het Vogelobservatorium Helgoland (ontworpen om trekvogels te vangen voor ringwerk en wetenschappelijk onderzoek), langs de overblijfselen van het Duitse vliegtuig de Heinkel (neergestort op het eiland tijdens WO2) en langs de drukke bouwplaats waar het nieuwe Fair Isle Vogelobservatorium snel wordt gebouwd.

Na enkele uren 'onze laarzen te hebben gevuld' met lijstvullende foto's van de prachtige papegaaiduikers, filterden we allemaal geleidelijk onze weg terug naar het zuiden, het eiland af, met enkele meer avontuurlijke zielen die naar de westelijke kliffen gingen op zoek naar de jan-van-gent kolonies. De dag vloog voorbij, de acht uur die we op het eiland hadden doorgebracht waren in een flits voorbij en toen we onze vermoeide weg terug naar de wachtende Zodiacs aflegden, zaten we vol schitterende herinneringen aan dit verbluffende eiland.

Terug op het schip smulden we van een zeer welkom Schots geïnspireerd diner en daarna gingen we bij de wildlife recap zitten om de indrukwekkende lijst van vogels en zoogdieren die we de hele dag hadden gezien in te vullen. Met zoveel super-gezellige en super-knowledgeable medewerkers en gasten aan boord werd er niets gemist!

We worden uitgerust wakker na een dag wandelen op Fair Isle de vorige dag. Sara, onze Expeditieleider, maakt ons allemaal rustig wakker en heet ons welkom voor onze dag op zee, met de hoop op goede zeilomstandigheden. Een Dwergvinvis, Stormvogelen en Noordse Pijlstormvogelen worden al vroeg gezien, wat ons klaarstoomt voor mooie ontmoetingen met wilde dieren!

Koen begint het lezingenprogramma van de dag met een gids voor het fotograferen van wilde dieren. Hij geeft ons zijn top tien tips om de spectaculaire momenten vast te leggen die we op deze reis zullen zien en al gezien hebben. Daarna gaan we naar de lezingzaal waar Paolo volgt met zijn fascinerende verhaal over de Inuit die in 1700 in een kajak in Aberdeen werd gevonden. Hij vertelt ons hoe Inuit in menselijke dierentuinen werden gestopt en hoe deze kajakker mogelijk een ontsnapte is uit een van deze plaatsen.

De middag begint met Anthonie die een reprise geeft van zijn lezing 'Oceaangolven'. Hij legt uit hoe de getijden over de hele wereld werken en de omstandigheden creëren die we verwachten in de poolgebieden. Dan horen we 'WHALE!' en iedereen rent de deur uit, een paar verre klappen worden gezien en met een foto kunnen we ze identificeren als Noordelijke Tuimelaars, een diepduikende walvis die zelden wordt gezien.

In de loop van de middag worden kleine groepjes prachtige Langvin Grienden gezien die zich aanmelden en langzaam aan de oppervlakte zwemmen. Door de prachtige omstandigheden raakt de zon hun glanzende zwarte huid en glinstert deze. We zien zo'n 50 dieren met meerdere kalveren in de kalme zee.

Na alweer een voortreffelijk diner lopen we het dek op om van de prachtige zonovergoten avond te genieten. In deze tijd van het jaar, zo ver in het noorden, zakt de zon nauwelijks onder de horizon. Dit betekent dat we om 21:15 uur een Dwergvinvis zien, waarna we in de verte een paar spetters en slagen zien. Dit blijkt een groep van vier Orca's aan stuurboordzijde te zijn en enorme Gewone Vinvissen aan de horizon. De klappen van Gewone Vinvissen kunnen tot 6 meter hoog zijn omdat ze de op een na grootste walvis zijn, wat betekent dat we ze doodshoofd aan de horizon konden zien. Wat een spectaculaire dag vol ontmoetingen met wilde dieren!

Het was een spannende dag toen onze expeditiecruise de poolcirkel passeerde, een belangrijke mijlpaal in ons Arctische avontuur.

De dag begon met een heerlijk ontbijt, gevolgd door een informatieve briefing door onze deskundige expeditieleider Sara. Ze lichtte ons in over de Association of Arctic Expedition Cruise Operators (AECO) en de cruciale veiligheidsvoorschriften voor ijsberen die zorgen voor verantwoord en duurzaam toerisme in deze ongerepte regio. Om ons begrip van de Noordpool te verdiepen, verzamelden we ons voor een lezing van Pelin, die ons een inzichtelijke inleiding gaf over de wonderen van deze unieke omgeving.

Na een bevredigende lunch gaat het expeditieteam verder met een boeiende lezing door Ashleigh. Ze dook in het rijk van de onderwater akoestiek en leerde ons over de boeiende wereld van de zeezoogdieren. Leren over hun communicatiemethoden, echolocatie en het belang van geluid in hun leven voegde een nieuwe dimensie toe aan onze waardering voor het diverse ecosysteem van de Noordpool.

Later in de middag werden we getrakteerd op een gezamenlijke presentatie van Meike en Aad, die zich richtte op Jan Mayen, onze bestemming voor de volgende dag. Jan Mayen is een afgelegen eiland midden in de uitgestrekte oceaan en we keken reikhalzend uit naar ons aanstaande bezoek. De presentatie van Meike en Aad bood een boeiende blik op de geschiedenis, geografie en unieke flora en fauna van het eiland.

Om onze oversteek van de poolcirkel te vieren, verraste de bemanning ons met een heerlijk happy hour. De scheepslounge gonsde van de vrolijke gesprekken terwijl we met elkaar babbelden, verhalen uitwisselden en genoten van de drankjes tegen halve prijs.

Toen de avond viel, kwamen we samen voor de avondreportage, waar onze expeditieleiders de plannen voor de excursie van morgen naar Jan Mayen bespraken. Met een mix van opwinding en nieuwsgierigheid trokken we ons terug in onze hutten, vol verwachting naar de avonturen die ons te wachten stonden op dit afgelegen eiland in het midden van de oceaan.

Vandaag komen we vroeg in de ochtend aan in Jan Mayen. De weersomstandigheden zijn uitdagend, met dichte mist en harde wind. Hierdoor wordt de geplande ontscheping op het eiland uitgesteld. Te midden van de mist en de wind worden we echter begroet door Noordse Stormvogels die sierlijk rond de boot zweven.

Na een zorgvuldige evaluatie wordt een zodiac in het water gelaten om de omstandigheden bij het eiland te peilen. Onze ervaren expeditieleider Sara geeft groen licht: we kunnen van boord op het afgelegen eiland Jan Mayen! Opwinding vult de lucht terwijl we ons voorbereiden op het avontuur dat voor ons ligt. De reis van de boot naar het strand in de zodiac is hobbelig en erg nat, maar onze anticipatie overschaduwt elk ongemak. Als we de kust bereiken, worden we begroet door de ruige schoonheid van Jan Mayen, een plek die maar weinigen kunnen bezoeken.

In de namiddag komen we samen voor een reeks verhelderende lezingen. Adam neemt het podium en boeit ons met het verhaal van Benjamin Leigh Smith, een beroemde poolreiziger. De verhalen over zijn expedities en ontdekkingen laten ons versteld staan van zijn moed en vastberadenheid. Na Adams lezing neemt Chloe ons mee op een fascinerende reis door het wonderlijke leven van plankton. Haar presentatie werpt een licht op de ingewikkelde wereld van deze kleine organismen en onthult hun belang in het mariene ecosysteem. Wie had ooit gedacht dat roeipootkreeftjes zo intrigerend konden zijn?

Terwijl de dag zich ontvouwt, zijn we vervuld van dankbaarheid voor de kans om Jan Mayen en al zijn schoonheid te verkennen. Morgen gaat onze reis verder en zetten we koers naar het pakijs, vol verwachting uitkijkend naar nieuwe ontdekkingen.

Bij het opstaan vanochtend zien we dat de mist van gisteren, in verschillende mate van dichtheid, de horizon nog steeds verduistert.

Na het ontbijt nemen we deel aan een gecombineerde lezing van Marco en Chloé over de dynamiek van het zee-ijs. Chloé bespreekt de microbiologie op en onder het ijs, zoals algen, een onderwerp waar ze zo gepassioneerd over is. Noordelijke tuimelaars krijgen iedereen die op het voordek verzameld is op hun tenen. Even later raken ze nog meer opgewonden als twee van die zeer zeldzame Groenlandse Walvissen even opduiken. Het gerucht gaat dat Herman ze heeft besteld als trailer voor zijn lezing over Groenlandse Walvissen 's middags...

S Middags geeft Herman een lezing over de mysterieuze, ongrijpbare Groenlandse Walvis. Hij vertelt ons over de nieuwste kennis over deze walvis. Er komen verschillende groepen voor in de noordelijke wateren. De populatie op Spitsbergen bedraagt in totaal zo'n 325 exemplaren. Als soort is de Groenlandse Walvis bedreigd, temeer omdat ze zich heel langzaam voortplanten. Sommige worden wel 200 jaar oud. Er worden fascinerende beelden getoond van deze mysterieuze walvis, die eet met zijn enorme bek wijd open. Uniek is een video waarop twee walvissen van 100 ton copuleren.

Na de lezing van Herman worden we getrakteerd op onze eerste Ijsbeer, zij het kort: dit majestueuze dier verdwijnt in de mist. Om 16.00 uur gaan we het zogenaamde zeer open drijfijs op. Tijdens de recap worden verschillende onderwerpen behandeld zoals mist, kijken naar kunst, zoals geïllustreerd door de kunst van de zee; vragen uit de vragenbus worden beantwoord. Om 20.45 verschijnt een tweede Ijsbeer, dit keer dichter bij het schip. Deze koning van de Noordpool loopt en zwemt weg van het schip, maar met onze verrekijker kunnen we het dier een hele tijd volgen. Tegelijkertijd wordt een Ivoormeeuw voor en achter het schip waargenomen. Een prachtige dag met onze eerste Groenlandse Walvis en een Ijsbeer eindigt. S Avonds vertrekt de Hondius naar dichter pakijs.

We liggen te woelen in onze comfortabele, zachtjes schommelende kooien, onze lichamen trillen en denken aan het ontbijt of het toilet. De dag wordt saai ... de lucht is bewolkt als we weer naar de gebroken rand van het pakijs glijden. Iedereen heeft hoge verwachtingen na onze dramatische ontmoeting met de zwemmende beer tussen de ijsschotsen gisteren. Hoe kan het nog beter worden dan een dag landen op Jan Mayen, walvissen, Ivoormeeuwen en interessante lezingen meemaken?

Nou, dat deed het, niet eerder nadat we ons ontbijt op hadden en het ijs begonnen te scannen op zoek naar een afwijkende crèmekleurige bult, toen plotseling een opgewonden passagier een zeehondenkarkas zag, waarvan de botten dramatisch uitstaken uit wat er nog over was van het lichaam. Verrekijkers scannen links en rechts en dan een opgewonden kreet...daar!!!! We hebben weer een beer in het vizier. Deze keer een prachtig gezond exemplaar dat op een grote ijsschots ligt uit te rusten na zijn feestmaal op de aangrenzende recente prooi. Hij kijkt ons slechts af en toe kort aan, maar is meer bezig met rusten, dutten, zijn kop slechts af en toe opheffend. Iedereen slaagde erin om prachtige foto's te maken van de beer en de honderden vogels die rond het schip zwierven. Wat een begin van weer een geweldige dag.

Om 11 uur 's ochtends gaf Ralf, onze vriendelijke en uiterst professionele kok, een gedetailleerde uitleg over de fijne kneepjes van de catering aan boord. Uit het verslag van de ingewikkelde bestellingen bleek duidelijk dat het een monumentale taak was om de catering aan boord soepel te laten verlopen. 8000 eieren aan boord in Nederland, 150 kilo kaas in 11 dagen om de Nederlanders tevreden te houden. 150 kilo rijst voor de bemanning voor 11 dagen ... de ingewikkelde aspecten van 'koelkast'-beheer, containerlevering, verse producten etc., allemaal verbijsterend complex en dit is nog voordat Ralf, de chef-kok en het personeel, deze prachtige gerechten in de keuken beginnen samen te stellen. De bediening is geweldig en de presentatie en de kwaliteit van het eten gewoonweg super. Met gemak een van de meest interessante gesprekken aan boord.

Vervolgens was er onze nautische gids Bill met een zeer gedetailleerd verslag over Hondius, waarbij hij eerst een perspectief gaf door het schip te vergelijken met Plancius en Ortelius en zich vervolgens concentreerde op de bouw en werking. Zijn uitleg... [vaak met humor om de interesse vast te houden] combineert serieuze punten met plezier om de interesse vast te houden. In de namiddag luisterde een groot publiek naar Ashleigh, onze expert op het gebied van akoestisch onderzoek, die ons de fascinerende audiofeiten uitlegde over de sonar van Beluga's, Bultruggen, Potvissen en Blauwe Vinvissen, en de verbazingwekkende diepduikeigenschappen van spitssnuitdolfijnen, enz.

Een verrassingsaankondiging deed ons schudden van opwinding als Sara aankondigt dat we gaan landen op het zee-ijs! Het team lanceert de zodiacs, verkent een groot stuk ijs om er zeker van te zijn dat het veilig is en brengt ons langzaam en ijverig in groepen van 40 naar het ijs. We waren allemaal zo opgewonden om dit mee te maken en zelfs het Expeditieteam glimlachte van oor tot oor!

Weer een super Oceanwide expeditie dag eindigde toen onze super Chef Ralf muziek en een BBQ organiseerde op het dek in het ijs... hoe kan dit nog beter worden dachten we! Nou, ongelooflijk genoeg deed het dat ook, tijdens uitzinnig wild en vreugdevol dansen op het achterdek vliegt er een Ivoormeeuw langs ons aan stuurboordzijde. Dit zorgde voor een uitgang van de dansvloer terwijl iedereen zich juichend naar de reling haastte. Wat een geweldige Oceanwide Expeditions dag ... spanning, educatie en eindeloze FUN!

Onze dag begint onverwacht vroeg als onze expeditieleider Sara ons om 05:00 uur wekt. Het personeel op de brug ziet een grote buit van zeehonden in het pakijs en Sara besluit dat we dit wonderlijke schouwspel niet mogen missen. Met bleke ogen kleden we ons aan en gaan we naar de buitendekken van de brug om ons doel te zoeken. Wat zich voor ons afspeelde was een spektakel van adembenemende omvang - duizenden Zadelrobben die op het pakijs lagen te rusten! De gevarieerde kleur van hun lichamen was gemakkelijk te zien en droeg bij aan de visuele ervaring omdat geen twee individuen hetzelfde waren - een collage van grijs, zilver en zwart.

Voor sommigen was het terug naar bed om de slaap in te halen, maar velen besloten op te blijven met koffie en gebak van patissier Ferdie. Claudio begint het ochtendlezingenprogramma met een ontnuchterend verhaal over klimaatverandering en de problemen die op ons afkomen. Andrew verlicht de stemming met zijn amusante "Strange World of Birders" - een komisch kijkje achter de schermen van het leven van serieus gepassioneerde vogelaars.

Buiten steekt de wind op, wat de ruigste zee van de reis oplevert. Omdat we niet met zovelen op het dek waren, zette Marco het lezingenprogramma voort door ons in te wijden in de geologie van Spitsbergen en Simon pakte de collegezaal vol met zijn lezing over de broedvogels van de archipel. En zo gingen we verder met de avondreportage van Sara met de details van onze eerste landingen op Spitsbergen en (hopelijk) enkele ontmoetingen met de machtige Walrus.

Dan volgt het diner, maar de dag zou eindigen zoals hij begon! Net toen we aan het smullen waren van ons hoofdgerecht werden er een aantal grote klappen gezien vanaf de brug en de oproep kwam over het PA-systeem dat ons aanmoedigde om naar buiten te gaan om ze te zien. Degenen onder ons die snel genoeg waren, zagen zowel de Blauwe Vinvis als de Gewone Vinvis - de twee grootste dieren die ooit op onze planeet hebben geleefd!!!

Vandaag worden we wakker met een paar zware windvlagen van 40 knopen. Sara's zachte stem komt op het PA-systeem en vertelt ons dat we de werkzaamheden moeten uitstellen. Maar met slechts 30 minuten vertraging hebben we onze zwemvesten aangetrokken en gaan we op weg om de stinkende, maar zeer intrigerende Walrussen bij Poolepynten te zien! Er zijn er zes gezien op het land en in het water. We worden bewaakt door de expeditiemedewerkers die met hun geweren en lichtkogels uitkijken naar Ijsbeeren. Het is erg humoristisch om de Walrussen allemaal scheten te zien laten en op elkaar te zien rollen! We begrijpen echt wat Charlotte zei in haar lezing over de Walrus die geen persoonlijke ruimte nodig heeft!

Ik weet niet zeker hoe we het voor elkaar hebben gekregen om honger te krijgen voor de lunch, maar het is gelukt en het is heerlijk zoals altijd. In de middag landen we in Gyertsodden voor een wandeling en een zodiac cruise! Het voelt heerlijk om onze benen te strekken en tussen de wilde dieren te komen. We hebben het geluk om een Alpensneeuwhoen, Sneeuwgors, rendier en een poolvos te zien foerageren op de oever! Onze gidsen zorgden ervoor dat we in een hechte groep bleven voor het geval er een Ijsbeer op ons af zou komen!

Helaas is vanavond de laatste avond van de cruise, dus het is tijd om ons aan te kleden en te genieten van een glas prosecco met het team. Koen is de afgelopen 12 dagen bezig geweest met het maken van een diavoorstelling voor ons allemaal en vanavond laat hij die aan ons zien. Het is een prachtige weergave van alles wat we de afgelopen 12 dagen hebben gezien en meegemaakt, het geeft ons een emotioneel en nostalgisch gevoel, het vat echt alle pracht en praal van deze reis samen, bedankt Koen!

We genoten van het laatste viergangendiner dat de chef-koks voor ons hadden samengesteld en tijdens het dessert hadden we het voorrecht om te klappen voor al het dinerpersoneel en de chef-koks die de afgelopen 12 dagen voor ons hadden gezorgd.

De laatste dag is aangebroken. Onze tassen worden ingepakt en voor de deur gezet zodat het personeel ze kan ophalen. Na het ontbijt om 09.00 uur gaan we van boord en nemen we afscheid van Sara en haar hele team. Wat een team, we kunnen ze niet genoeg bedanken voor al hun kennis en begeleiding tijdens deze reis, we komen zeker terug!