HDS27A23, reisverslag, Antarctisch Schiereiland-Basiskamp

vandaag is de dag om aan boord te gaan van M/V Hondius, het prachtige 107 meter lange schip waarmee we Antarctica gaan verkennen. Na een bezoek aan Ushuaia, de meest zuidelijke stad ter wereld, gaan we om 16.00 uur aan boord en worden we opgewacht door het personeel en de bemanning die ons hartelijk welkom heten aan boord. Na het inchecken worden we naar onze hutten geleid, gevolgd door de lounge voor thee, koffie en koekjes. De Chief Officer, Matai, geeft ons een verplichte veiligheidsbriefing, we worden allemaal betrokken bij de veiligheidsoefening waarbij we naar onze reddingsboten worden geleid.

Om 18.30 uur is het tijd voor Captains cocktails om het begin van de reis te vieren met een glas prosecco en heerlijke hapjes. Kapitein Toni houdt een welkomstwoord en we proosten allemaal op een goede reis. Het Expeditie personeel stelt zich voor; het is interessant om ze allemaal te ontmoeten en te leren waar ze vandaan komen. Terwijl het schip door het Beaglekanaal vaart, is het tijd voor onze eerste maaltijd aan boord in de vorm van een fantastisch buffet. Het opgewonden gesprek tijdens het diner gaat over de reis die voor ons ligt en de avonturen die voor ons liggen.

De komende twee dagen zullen worden besteed aan het zeilen door de Drake Passage, de plaats van de ruigste zeeën ter wereld, maar we hopen allemaal op een kalme doorvaart.

Onze reis is officieel begonnen!

Na onze eerste nacht aan boord van Hondius worden we gewekt door onze Expeditieleider Marcel. We hebben een drukke dag voor de boeg!

Na een ontbijt dat ons verrast met allerlei lekkers, beginnen we met onze eerste briefing. Om 09:15 uur geeft Marcel ons alle benodigde informatie over de Zodiac operaties en de richtlijnen van IAATO, zodat alles soepel verloopt en we allemaal veilig zijn tijdens onze reis naar het witte continent, inclusief de wilde dieren en het milieu.

Slechts twee uur later is het tijd voor onze eerste activiteitenbriefing. We ontmoeten de bergbeklimmers David, Owain, Massimo en Gianni in de lounge en ze vertellen ons alles over hun geliefde activiteit in Antarctica en wat er allemaal bij komt kijken om mee te doen. Ze geven geweldig advies over welk niveau van bergbeklimmen je het beste kunt kiezen en welke uitrusting je mee kunt nemen of beter niet mee kunt nemen.

Over uitrusting gesproken... het is nu tijd om onze Muckboots in ontvangst te nemen. We worden door de dekken naar de deuren van de kuip op dek 3 geroepen en worden vriendelijk verzocht om twee paar sokken mee te nemen zodat de laarzen perfect passen. Bij de deuren wacht het Expeditieteam ons op en helpt ons het perfecte paar laarzen te vinden voor de komende 6 dagen vol activiteiten.

Als iedereen zijn paar laarzen heeft gevonden, is het tijd voor de lunch. Opnieuw wacht ons een heerlijk buffet in de eetzaal.

Om 14:00 uur gaat het educatieve programma verder met de campingbriefing. Campinggids Saskia en Koen leggen alles uit over hun favoriete activiteit en we voelen ons opgewonden en goed voorbereid op het avontuur om een nacht buiten door te brengen en de Antarctische nacht te ervaren.

De volgende briefing vindt 1,5 uur later plaats en is de kajakbriefing. We krijgen het idee dat dit een drukke en actieve tocht gaat worden! Adam en Matthew, onze kajakgidsen, leggen ons uit hoe het kajakken in zijn werk zal gaan. Een nieuwe golf van opwinding rolt over ons heen.

Om 17:00 is het tijd voor de laatste briefing van de dag. Julia en Dorette, de fotografiegidsen, geven ons een briefing en een idee over fotografie en videografie, wat de beste herinneringen aan deze reis zullen blijken te zijn.

Om 18:15 komen we allemaal samen in de lounge voor onze eerste dagelijkse Recap, waar Marcel en andere leden van het Expeditieteam ons korte en interessante informatie geven over wat we deze dag hebben gezien en meegemaakt en wat we de volgende dag van plan zijn te gaan doen.

Na deze drukke en informatieve dag zijn we allemaal blij en enthousiast om Antarctica te zien en te ervaren en alle activiteiten die we van plan zijn te gaan doen. We genieten van een heerlijk diner verzorgd en geserveerd door het uitstekende Hotel Team en daarna zitten we in de lounge en kletsen en delen we een drankje en wat verhalen met onze nieuwe reisgenoten. Wat een geweldige eerste dag op zee!

Deze dag wordt een drukke dag!

Meteen na het ontbijt begint de inschrijving voor de activiteiten in de collegezaal: we beginnen met bergbeklimmen, dan kajakken gevolgd door kamperen. De spanning is hoog en zelfs met alle briefings van gisteren hebben we nog zoveel vragen... We kijken er erg naar uit om naar Antarctica te gaan en de natuur in te gaan.

Even later houdt Simon een lezing over de vogels die we zullen kunnen zien en geeft hij ons sleutels om ze te identificeren en te onderscheiden. En we kunnen meteen na de lezing beginnen, want er volgen Albatrossen het schip.

Een heerlijke lunch geeft ons een pauze en de tijd om op te laden. Het begin van de middag wordt besteed aan "biosecurity". Dit betekent dat al onze bovenlagen, laarzen en tassen moeten worden geïnspecteerd en schoongemaakt om te voorkomen dat er zaden of vegetatie op Antarctica terechtkomt. We borstelen laarzen, stofzuigen zakken en de diepte van onze rug- en fototassen en gaan met paperclips door al ons klittenband om elke vezel die we kunnen vinden eruit te halen. Hierdoor zien we hoeveel "spullen" we eigenlijk van de ene plek naar de andere dragen en verspreiden en dat we dit misschien ook thuis moeten doen - of in ieder geval vaker. Als iedereen hiermee klaar is, is er een beloning in de lounge: ijshoorntjes voor iedereen! Dat is een heerlijk idee.

De rest van de middag geeft Pelin een lezing en introduceert Antarctica in verschillende aspecten - zelfs de goed voorbereide eenlingen onder ons leren meer over het 7e continent.

Na de lezing horen we een aankondiging: om 10-11 uur kunnen we land zien. Velen van ons gaan naar buiten op de boeg, anderen naar de brug. Er hangt vooral mist boven het water en sommigen vragen zich af waar het land ligt. En de verrassing is groot als de gidsen ons vertellen onze ogen op te heffen en boven de mist en de wolken uit te kijken... we kunnen besneeuwde bergtoppen onderscheiden. Dit is Smith Island, het meest zuidelijke eiland van de South Shetland Islands en de bergen zijn meer dan 2000 meter hoog. Wat een prachtig gezicht.

Tijdens de dagelijkse recap horen we wat de plannen voor morgen zijn en daarna worden we weer getrakteerd op een geweldig diner. En na het diner is er nog meer voor degenen onder ons die geïnteresseerd zijn in fotografie - Julia geeft een workshop over technische aspecten van fotografie in de collegezaal. En de kajakkers maken zich ook klaar voor de volgende dag.

Dat was een goed gevulde voorbereidingsdag.

Eindelijk komt de dag waar we zo naar uitkeken. We zijn op Antarctica, klaar voor onze allereerste dag om het witte continent te verkennen. Na een heerlijk ontbijt ontmoeten we elkaar bij de shelldoor om aan ons Antarctische avontuur te beginnen. Een zeer kalme Antarctische dag zonder wind en hoge wolken verwelkomen ons. Onze allereerste landing is op Danco eiland gelegen in het midden van het Errera kanaal, een van de meest pittoreske kanalen van het Antarctisch schiereiland. Danco eiland is genoemd naar Emile Danco, Belgisch geofysicus die een van de wetenschappelijke leden was van de Belgische Antarctische Expeditie die het gebied in kaart bracht in 1898. Zodra we voet aan wal zetten, ontmoeten we onze eerste pinguïnsoorten. Een kolonie Ezelspinguïnen (Pygoscelis Papua), de op twee na grootste van alle pinguïnsoorten ter wereld, ontvangt ons hartelijk. Na het observeren van Ezelspinguïnen in hun natuurlijke habitat, gaan we verder naar het hoge uitkijkpunt van het eiland waar ons een adembenemend Antarctisch landschap wacht: gletsjers, indrukwekkende bergtoppen en reusachtige ijsbergen. We zien ook ons eerste Vaal Stormvogeltje (Hydrurga Leptonyx) tijdens de zodiac cruise in het gebied. Sommigen van ons hebben het geluk om Vaal Stormvogeltje onder hun zodiac te zien duiken.

Aan het einde van onze eerste landing wacht ons nog een avontuur. Dit is een waanzinnig avontuur waar alleen de dappersten onder ons zich aan wagen: De Polar Plunge!

Zo'n ongekende pret! Onze warme kleren uittrekken, in het ijskoude (+3C°) water van de Zuidelijke Oceaan lopen... Het is nog vermakelijker om na dit zeer koude bad weer op de zodiac te stappen om terug naar het schip te rijden. Maar een warme douche en een heerlijk lunchbuffet aan boord geven ons weer een warm gevoel.

In de namiddag herpositioneren we ons in de buurt van Paradise Bay om met ons Expeditieteam een zodiac cruise te maken in Skontorp Cove. Zo'n prachtige locatie met sculpturale ijsbergen en steile bergtoppen! Het is een erg kalme namiddag met veel bewolking waardoor het landschap er nog fantastischer uitziet. We hebben ongelooflijk veel geluk met het zien van wilde dieren. Onze tocht begint met de waarneming van een Vaal Stormvogeltje (Hydrurga Leptonyx) die op een ijsberg ligt. We varen verder naar Brown Station, een van de wetenschappelijke onderzoeksstations op het Antarctisch Schiereiland dat door Argentinië wordt gerund. We zien veel Antarctische Aalscholvers nestelen in de buurt van het station. Plotseling omsingelen verschillende Bultruggen ((Megaptera Novaeangliae) onze zodiacs. We zetten onze motoren uit en we drijven gewoon rond en genieten van het ongelooflijke geschenk dat Antarctica ons geeft.

Na twee prachtige uren in Skortorp Cove, beëindigen we met tegenzin onze cruise en keren we terug naar het schip. Iedereen glimlacht en erkent wat een ongelooflijke dag we hebben gehad.

Vanochtend om ongeveer 0530 voeren we een van de mooiste kanalen van het schiereiland binnen, het Lemaire Channel. Dit kanaal wordt beschouwd als een van Antarctica's meest fotogenieke passages, ook bekend als de 'Kodak Gap'. We hebben kalme omstandigheden met hier en daar wat ijs en ijsbergen. Velen van ons zaten op de boeg om de torenhoge bergen te fotograferen en dit immense landschap in ons op te nemen. Na een uur zuidwaarts varen bereikten we Petermann Island aan de andere kant van het Lemaire Channel. Dit is onze landingsplaats voor de ochtend, de thuisbasis van Ezelspinguïns, Adéliepinguïnen en nestelende blauwoog kuifaalscholvers.

Met een gesplitste landing en cruise, ging de helft van ons eerst naar de kust om onze benen te strekken, velen van ons gingen meteen door naar de Adelie-kolonie, omdat dit onze eerste kans was om Adelie-kuikens te zien! En we werden niet teleurgesteld! Tijdens de cruises werden velen van ons getrakteerd op meer Bultruggen, zelfs eentje die met een bubbelnet aan het eten was vlakbij de zodiac! Dit is een zeer gesynchroniseerde voedingstechniek die alleen bultruggen hebben laten zien. Tegen de middag was iedereen terug aan boord van de Hondius en begonnen we aan onze korte doortocht in noordwestelijke richting naar Pleneau Island.

Vanmiddag hebben we alle zodiacs afgezet en zijn we begonnen aan onze zodiac cruise rond het 'ijsbergkerkhof' en Pleneau Island. Dit gebied is nog steeds een van de favoriete plekken van het expeditieteam om te cruisen en we werden deze middag absoluut verwend! Tussen ijsbergen in alle vormen en maten, afgerond, puntig, sommige leken op een draak, waren er veel bruinvissen en pinguïns op het ijs, wat altijd een hoogtepunt is! Maar dankzij AEL Chloe en Sasha stuitten ze op een ijsschots waar meer dan 50 zeehonden lagen te rusten! Waaronder 30 Vaal Stormvogeltje's! Dit is een verbazingwekkende ontdekking, want Vaal Stormvogeltje's zijn solitaire dieren, dus om er zoveel op dezelfde ijsschots te vinden was echt bijzonder! Er zaten ook Krabbeneters en Weddellzeehonden tussen. Weer een geweldige dag met prachtige wilde dieren!

Deze avond hadden we de normale recap, gevolgd door een heerlijk dinerbuffet. We gingen weer op weg, terug door het Lemaire Channel richting Damoy Point voor onze eerste nacht op de camping. Om 21.00 uur kwamen we aan bij Damo Point en er stonden 60 enthousiaste kampeerders klaar bij de deuren van de schelpen. Groep voor groep werden ze aan wal gedropt om te beginnen aan hun unieke ervaring: slapen onder de sterren, op de sneeuw, in Antarctica!

De ochtend begroet ons met een grijze lucht en een opdoemende wolk boven Cuverville Island - de plaats van onze ochtendactiviteit. Het expeditieteam zet de Zodiacs op het water en maakt een verkenningstocht terwijl wij in het restaurant ontbijten.

Ons bergbeklimmersgezelschap is de eerste groep mensen die bij de Zodiacs aankomt. Bergbeklimmersgidsen helpen hen met het aantrekken van alle benodigde bergbeklimmersuitrusting en daarna en voor alle andere passagiers verlaten ze het schip en worden ze naar hun ochtendactiviteit gebracht.

De rest van ons wacht op een oproep en zodra die is gegeven, gaan we naar de deur van de schelp. Een deel van ons gaat naar de landingsplaats van Cuverville eiland om de grootste Ezelspinguïnen kolonie op het Antarctische schiereiland te zien en een deel van ons gaat voor een Zodiac cruise. Na 1,5 uur ruilen we: degenen die aan land waren gaan een cruise maken tussen de ijsbergen, en de anderen verlaten de Zodiacs om aan land te gaan en een wandeling te maken.

Tegen de middag zijn we terug aan boord. Hondius haalt het anker op en we zetten zeil naar de bestemming van onze middagactiviteit. Ondertussen lunchen we in het restaurant.

Het is 14.00 uur en we liggen al voor anker in Orne Harbour - een grote baai met enorme ijsbergen, rotsen en veel wilde dieren. Op de kaap zien we Antarctische Aalscholvers, Ezelspinguïnen en Stormbandpinguïnen. Op het ijs zien we een paar Krabbeneteren en 3 of 4 Pelsrobben vlak bij de landingsplaats.

Het is 15.00 uur. Bergbeklimmers bestormen de dichtstbijzijnde bergtop, kajakkers roeien ergens naartoe, degenen die aan land zijn klimmen met sneeuwschoenen een zigzagpad in de sneeuw op naar de bergkam en mensen in Zodiacs verkennen de baai om foto's te maken van een Bultrug die af en toe naast ons voor anker liggende schip opduikt.

Op een gegeven moment wisselen de mensen op het land en de Zodiac-cruisers van plaats en gaat de activiteit verder. Op de richel waar iedereen op klimt, is een kolonie Stormbandpinguïnen en veel korstmossen op de rotsen. Bovendien is het uitzicht van bovenaf gewoon adembenemend.

Om 18.00 uur zijn we allemaal terug aan boord. Er volgt een recapitulatie gevolgd door het diner.

Vandaag is het voor sommigen van ons vroeg opstaan. Op de tweede kampeerdag worden enkele dappere medereizigers vanochtend bij het krieken van de dag opgehaald voordat we op weg gaan naar Damoy point, een prachtig kustgebied aan de westkant van Wiencke Island in het Neumayer Channel. Onze expeditiegidsen verwelkomen ons aan land en leggen ons uit dat het gebied de thuisbasis is van een bloeiende populatie Ezelspinguïnen. We zijn erg enthousiast om ze van dichtbij te zien en het blijkt dat we vandaag extra geluk hebben, want drie Weddellzeehonden rusten vlakbij ons wandelpad over de landingsplaats. De zachte helling van heuvels bij Damoy Point leidt ons naar adembenemende uitzichten op gletsjers, ijsbergen en de omliggende bergen op Anvers en Wiencke Islands. Naast een stevige wind hebben we het geluk om enkele medereizigers te zien bergbeklimmen op Jabet Peak.

Ansichtkaarten Ahoi! Vanmiddag zijn we erg enthousiast om het pinguïnpostkantoor in Port Lockroy te bezoeken en walvisbotten te bekijken bij Jougla Point. De landing van vanmiddag is verdeeld over deze twee punten, omdat het maximum aantal mensen dat tegelijkertijd in Port Lockroy mag zijn erg streng is.

Het Port Lockroy Station ligt op Goundier Island en doet dienst als museum en postkantoor. Het is verbazingwekkend om te kijken naar het prachtige uitzicht op de omringende gletsjers en de pinguïns die op de kust spelen.

Tussen 1911 en 1931 werd Port Lockroy gebruikt als een commercieel walvisstation vanwege de handige natuurlijke haven en de gunstige locatie omringd door gletsjerafvoeren. Direct achter de ingang kunnen we overblijfselen van deze donkere tijden zien in de vorm van een walvisskelet dat aan land ligt. Na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog richtten de Britse strijdkrachten verschillende geheime militaire bases op in Antarctica en Port Lockroy werd omgevormd tot de zogenaamde Basis A. Toen de oorlog voorbij was, bleef Port Lockroy dienst doen als onderzoeksstation voor de British Antarctic Survey en werd het tot 1962 continu bemand. In 1996 werd de site gerestaureerd en geopend als museum en postkantoor, waar de geschiedenis en het dagelijkse leven van de vroege Antarctische ontdekkingsreizigers werd getoond. Vandaag de dag geldt Port Lockroy als een historische site en monument onder het Antarctisch Verdrag en hoewel het niet meer bijdraagt aan wetenschappelijk onderzoek, blijft het tijdens de zomer op Antarctica open als 's werelds meest zuidelijke poststation.

Velen van ons maken van deze gelegenheid gebruik om een ansichtkaart of zelfs een brief te sturen vanaf de meest afgelegen plek op aarde en extra speciale souvenirs mee naar huis te nemen.

Parallel aan ons bezoek in Port Lockroy proberen we Jougla Point te bezoeken, een prachtig kustgebied met torenhoge kliffen en kristalhelder water. Helaas is het weer en vooral de wind die dag nogal uitdagend en daarom besluit het expeditieteam om de excursie naar Jougla Point te annuleren. Beter voorkomen dan genezen!

Als de zon onder begint te gaan, gaan we terug naar het schip, uitgeput maar dankbaar voor zo'n geweldige dag in Port Lockroy, Ezelspinguïnen van dichtbij bekijken en onze ansichtkaarten op weg sturen.

Het is precies 4:30 en we halen de dappere kampeerders op die besloten hebben om de nacht door te brengen in Paradise Harbor, recht tegenover Brown Station. Ze brachten de nacht door omringd door een prachtig gletsjerlandschap en een mix van rustgevende geluiden, zoals het geblaas van bultruggen, de geluiden van Weddellzeehonden en het gerommel van gletsjers. Nadat iedereen weer veilig aan boord is, varen we terug de Gerlache Strait in, om snel een bocht naar stuurboord te maken en ons een weg te banen naar de spectaculaire Andvord Baai. Andvord Bay lijkt van bovenaf op de vorm van een Laars, en is meestal gevuld met ijsbergen, Bergy bits, grommers en bros ijs dat uit de omringende gletsjers afkalft. Na deze lastige navigatie bereiken we uiteindelijk een kleine inham genaamd Neko Harbor, waar onze ochtendlanding zal plaatsvinden. Na een grondige beoordeling van het weer besluiten de Expeditieleider en de Kapitein dat we doorgaan met de landingsactiviteiten die voor de ochtend op het programma staan, maar niet met de Zodiac Cruise, omdat de windsnelheden te hoog zijn om deze operatie veilig uit te voeren. De helft van het schip begon om 08:30 aan de landing, terwijl de rest genoot van een lezing aan boord met Marcos, die sprak over de oorsprong, het heden en de eigenschappen van Antarctica vanuit het perspectief van een aardwetenschapper. Bergbeklimmers zijn ook buiten en genieten van een langere wandeling op de berg boven het pinguïnroekhuis. Neko Harbor is een bijzonder mooie continentale landing, omringd door zeer actief afkalvende gletsjers en een drukke Ezelspinguïnen kolonie.

Nadat de landing met succes is voltooid, varen we Andvord Bay uit en vervolgens weer terug in de wateren van de Gerlache Strait, nu op weg naar het noorden in wat Lion Sound wordt genoemd. Dit is een klein kanaal dat zich vormt tussen Anvers Island en Lion Island, bekend om zijn spectaculaire landschap van hoge en vergletsjerde bergen en mogelijke opportunistische ontmoetingen met walvisachtigen en zeehonden. De geplande activiteit is een Zodiac Cruise en het lukt ons om het schip te verlaten, hoewel het erg winderig en drassig is. We krijgen eindelijk een glimp te zien van een "Real Antarctic Experience", met een weergave van hoe Antarctica soms kan zijn. We krijgen wat wind in ons gezicht en een spray of twee over onze waterdichte lagen voordat

terugkeren naar het comfort van ons prachtige schip, nagenietend van deze geweldige ervaring. We zien ook hoe het Expeditieteam erin slaagt om alle Zodiacs weer aan boord te krijgen, een prestatie die het bekijken waard is.

We varen nu verder naar het noorden door de Gerlache Straat en genieten van wat kwaliteitsonderwijs en -entertainment aan boord, onder leiding van het Expeditieteam. Eerst vermaakt Chloe ons met een Planktonlezing (zo interessant!), en ten slotte onze dagelijkse Recap (boordevol informatie) en Diner.

Onze laatste landing van deze reis was bij Portal Point, waar het team wakker werd in enigszins mistige omstandigheden en weer een gesplitste landing uitvoerde. De eerste helft werd uitgeladen op de rotsachtige richels direct naast de overblijfselen van de Argentijnse basis met alleen nog maar betonnen pilaren om te observeren, maar er was ook een pelsrob om ons te begroeten.

De kans om onze benen te strekken voor het laatste team werd ook begroet met een laatste continentale landing en een kans om een selfie te nemen met de vlag van Antarctica. Het weer

het weer wordt nu ook beter met steeds meer uitzicht op ijsbergen in de verte en veel verse sneeuw. Dit is de eerste keer dat we dit echt tegenkomen tijdens de reis. Zeehonden haalden zichzelf uit de verse sneeuw en schuifelden naar een rustig plekje.

Ondertussen maakt de andere helft zijn laatste zodiac cruise, ongeveer 6 zodiacs zijn op het water en verkennen de verschillende baaien, maar ook de bultruggen zijn in de buurt, sommige zodiac teams komen heel dichtbij, maar de meest verbazingwekkende ervaring stond op het punt te komen voor 2 zodiac teams.

Marcos en Pelin waren op zoek naar bultruggen en waren met uitgeschakelde motoren super verrast om geen bultruggen maar Orka's of Zwaardwalvissen van dichtbij te zien.

Drie van deze prachtige dieren naderden de boten en doken onder de zodiacs, wat niet alleen voor de gasten maar ook voor de gidsen een hoogtepunt van de tocht was.

Helaas moest er een einde aan komen toen de zodiacs weer aan de haak werden geslagen en de gasten weer aan boord van de Hondius gingen, hoewel de Orka's in de buurt van de Hondius gretige ogen op het dek waren en ze zeker genoeg voor de boeg werden gespot, in een team van ongeveer 6-8. Het leek erop dat ze op jacht waren naar een walvis. Wat leek op een jacht met een bultrug leek meer op een speelse ontmoeting en terwijl we verder gingen gaf een paar brekende bultruggen aan stuurboordzijde nog een mooi gezicht.

Zoals aan alles komt er uiteindelijk een einde aan de reis en met slecht weer in het vooruitzicht voor de Drake Passage werd besloten om de Antarctische wateren vroegtijdig te verlaten en koers te zetten naar het noorden richting Ushuaia. Voordat de golven toenamen en het schip begon te rollen, riepen we de hutten verdieping voor verdieping naar beneden om hun laarzen in te leveren tijdens de 'boot party' en Misha gaf 's middags een workshop foto's bewerken voor de terugtocht.

Na een aantal fantastische waarnemingen van wilde dieren op de laatste Antarctica-dag, was de belofte van een 'Drake Shake' op de terugweg naar Ushuaia duidelijk een aanslag op de gemoedstoestand van sommige passagiers, maar over het algemeen nam iedereen aan boord het potentieel slechte weer met beide handen aan.

De dag brak aan met bewolking en een matige zee en een laat, meer ontspannen ontbijt dat door de meeste mensen hartelijk werd verwelkomd, slechts een klein percentage van de mensen begon de effecten van de hobbelige Drake Passage te voelen. Terwijl het expeditiepersoneel de laatste spullen opruimde en opruimde, werd de fotowedstrijd van de reis gelanceerd in de bibliotheek met een mooie reeks prachtige foto's die werden ingezonden in de drie categorieën - Wildlife, Landschap en Comedy.

Dit werd gevolgd door nog een paar uitstekende lezingen van Sacha over zijn reis naar Antarctica en Julia over de medische geschiedenis van Antarctica, evenals een goed bezochte Antarctica-documentaire gegarneerd met ladingen popcorn ondanks het feit dat de toestand van de zee geleidelijk verslechterde, met de geruchten van een kaart vol rood en paars tussen ons en Ushuaia. Het iets vroege vertrek uit Antarctica de vorige dag stelde het schip in staat om een aantal kleine koersaanpassingen te maken om te proberen het ergste weer in het noorden te vermijden.

De dappere zielen die de buitendekken of de brug trotseerden (of misschien gewoon een blik door de ramen wierpen) slaagden erin om een kleine selectie zeevogels gedurende de dag te loggen, waaronder een enkele onvolwassen Wandering Albatross die halverwege de middag langs de brug zwierf, Donsstormvogel, Zwartbuikstormvogelen, Wilson's Storm Petrel, Sooty Pijlstormvogel, Antarctische Prion, Zwartbrauwstormvogeltjes en zowel Noordelijke als Zuidelijke Reuzenstormvogelen.

Uiteindelijk slaagden we er toch in om het ergste weer te vermijden en de zee, hoewel een beetje hobbelig, bleef over het algemeen goedaardig en met het luid gejuich van het stemsysteem dat de winnaars van de fotowedstrijd onthulde in onze oren, kwam een ontspannen eerste zeedag tot een vrolijk einde.

Daar zijn we dan, onze laatste dag op de Drake Passage. Iedereen was gewaarschuwd voor het 'roze/paarse' weer maar de deining valt voor de meesten van ons mee. Hoewel de zee ruw is, zitten de meeste mensen in de lounge waar Fiona een lezing geeft over plasticvervuiling en Saskia een over de Nordenskjold-expeditie. Later in de middag informeert Mischa iedereen over 'the sounds of the deep'.

Vergeleken met andere dagen is het rustig in de lounge. De meeste mensen nemen liever de tijd om alle mooie momenten van de afgelopen 10 dagen te verwerken. Vanavond om 18:15 zullen we tijdens de Captain's cocktail proosten op deze geweldige Basecamp trip.

En dan, na ons laatste geweldige diner zullen we genieten van een mooie slideshow samengesteld door Mischa met foto's van hem en andere gidsen, en video's van Dorette. Daarna is het tijd om onze bagage in te pakken voor een vroeg vertrek morgenochtend.

Een laatste wake-up call. Onze tassen zijn gepakt als we voor de laatste keer naar beneden gaan voor het ontbijt en we maken ons klaar om van boord te gaan van onze lieve Hondius die ons naar een van de mooiste plekken op aarde heeft gebracht. De afgelopen 11 dagen hebben ons meegenomen op een bijzondere reis over de beruchte Drake Passage naar het Antarctisch schiereiland. Het heeft ons een glimp gegeven van het leven in deze afgelegen en soms onherbergzame plaatsen. We zijn verbazingwekkende wilde dieren tegengekomen, hebben nieuwe vrienden gemaakt en samen zoveel geleerd en beleefd. We zullen allemaal verschillende herinneringen aan onze cruise meenemen, maar die herinneringen zullen ons de rest van ons leven bijblijven.

Totale afstand gevaren op onze reis: 1688 zeemijlen
Verste punt naar het zuiden: 29/12/2022 65°10.9'Z / 064°08.0'W