PLA17-17, reisverslag, Scoresby Sund, noorderlicht

We kwamen rond 3 uur 's middags aan op de pier in Akureyri, na een mooie busrit van Reykjavik naar het noorden. We installeerden ons in onze hutten en verzamelden ons toen voor het eerst in de Observation Lounge, voor een eerste welkom door onze expeditieleider Katja en een verplichte veiligheidsinformatie en -oefening. De briefing werd gegeven door eerste officier Artur, die vertelde over de veiligheid van het schip en hoe je je op het ergste kunt voorbereiden. Er werd een algemene alarmoefening gehouden (zeven korte ontploffingen gevolgd door één lange ontploffing) en we namen allemaal de SOLAS-oranje reddingsvesten aan en verzamelden ons in de lounge onder begeleiding van de bemanning en het personeel. Na een appèl om er zeker van te zijn dat iedereen aanwezig was, gingen we naar de reddingsboten in de hoop deze nooit meer te hoeven gebruiken. Na een korte pauze om te genieten van deze schilderachtige navigatie, nodigde Katja ons uit voor nog een briefing over het leven aan boord gegeven door Dejan. Dejan liet ons kennismaken met het interieur van het schip, de werking van het hotel en de eetzaal. Kapitein Evgeny voegde zich bij ons in de lounge voor een welkomsttoast voordat we het expeditieteam voorstelden. Deze kennismaking werd echter onderbroken door onze allereerste ontmoeting met wilde dieren - 4-5 bultruggen voerden rond het schip. We genoten van de bultrugshow tot we werden uitgenodigd in de eetzaal voor ons eerste overheerlijke diner bereid door chef-kok Ralf en zijn personeel.

Gisteren was alles zo rustig toen we de fjord uitkwamen, maar dat duurde niet lang. In de loop van de nacht nam de wind toe en begon het schip te bewegen, het schommelde op en neer en af en toe voelde het alsof we op onze bedden werden opgetild. S Ochtends was de eetzaal behoorlijk leeg, maar toch haalden een paar dapperen het voor het ontbijt. Om 10 uur was het tijd voor een interessante lezing van Kasper over de historische aspecten van Oost-Groenland, een onderwerp dat hem duidelijk na aan het hart ligt. Het begon met de allereerste nederzettingen van de Inuit, gevolgd door de reizen van de Vikingen en vervolgens door het moderne tijdperk van de Deense geschiedenis in Oost-Groenland. De wind bleef toenemen, tot 50 knopen (bijna 100 km per uur), maar het leven aan boord ging door en om 12:30 was het tijd voor nog een maaltijd. Na de lunch werd het weer slechter, harde wind met een sneeuwstorm. Een Plancius baande zich dapper een weg door de golven, de meesten van ons bleven in onze hutten om niet over het schip te hoeven lopen. In de namiddag werd Åsa's lezing uitgesteld tot de weersomstandigheden zouden verbeteren. De wind bleef toenemen tot we 50 knopen en 70 knopen windvlagen bereikten. S Avonds kondigde Katja aan dat de recap uitgesteld zou worden naar de volgende dag vanwege de bewegingen van het schip. In plaats daarvan werd er een Frozen Planet documentaireserie afgespeeld in de observatielounge. Sommigen van ons keken deze gepassioneerde film voor etenstijd. S Avonds gingen de bemanning en het personeel langs alle hutten om appels en crackers uit te delen voor degenen die niet in staat waren om de weg naar de eetzaal te vinden. Later gingen we slapen in de hoop dat de omstandigheden snel zouden verbeteren en na de echte krachten van de Straat van Denemarken te hebben ervaren.

De meesten van ons waren al wakker toen we Katja's wake up call hoorden. We hadden de hele nacht gerold en geschommeld, maar gelukkig werd ons drijvende huis steeds stabieler naarmate we dieper in Scoresby Sund voeren. In de eetzaal wemelde het van de medereizigers die aan het bekomen waren van zeeziekte, we hadden allemaal de kleur in onze wangen teruggekregen. Na een welverdiend ontbijt verzamelden we ons in de lounge om de rest van het personeel te ontmoeten, wiens introductie was uitgesteld vanwege de verbazingwekkende bultruggen op de allereerste dag. Daarna gingen we verder met de verplichte AECO en Ijsbeer veiligheidsbriefings waarin Katja de richtlijnen uitlegde waaraan we allemaal moeten voldoen om verantwoord toerisme in het gebied te kunnen uitvoeren en hoe we ons moeten gedragen in berenland. Na de lunch maakten we ons allemaal klaar voor onze eerste activiteit van de reis, een zodiac cruise in Vikingbugt. De wind was gelukkig helemaal gaan liggen en de mist was genoeg opgetrokken om ons het landschap rondom te laten bewonderen en de gletsjer die diep in de baai naar beneden glijdt, de gletsjer die verantwoordelijk is voor veel van de ijsbergen waar we omheen zouden varen. De sneeuw viel langzaam en gaf alles wat het aanraakte een speciale charme. We zeilden soepel de baai in, rond de ijsbergen met hun oneindige vormen en kleuren en langs de basaltzuilen die ons verbaasden over hun merkwaardige contouren. Ondanks het late seizoen zagen sommigen van ons een jonge zeekoet in het water zwemmen, een Grote Burgemeester en een paar raven rondvliegen. Na bijna twee uur varen gingen we terug naar het schip waar Sava ons verraste met warme chocolademelk die niet beter kon dan onze behoeften, wat een heerlijk welkom! Later die middag gingen we naar de lounge om te luisteren naar Åsa's lezing over klimaatverandering, "The shifting Arctic", die erg hielp om twijfels weg te nemen en ons meer bewust te worden van de veranderingen in de poolgebieden. Kort na de recap kregen we bezoek, het was Rembrandt Van Rijn, het zeilschip van de andere rederij dat naderde zodat we hun proviand konden overhandigen. Het was echt pittoresk om het driemastschip zo dicht bij ons te zien terwijl de zodiacs heen en weer reden met de voorraden. Tijdens de recap leerden we over onze toekomstplannen en daarna gaven Andreas en Valeria uitleg over de vorming van basaltzuilen en waarom het ijs blauw is. DJ nodigde ons daarna uit voor het diner waar we allemaal bleven praten over onze eerste dag in Scoresby Sund.

Na een zeer kalme nacht werden we wakker in een winterwonderland met vallende sneeuw en mistige wolken die de ijsbergen rond het schip bedekten. Na het ontbijt stapten we in onze zodiacs om dit witte surrealistische landschap te verkennen. Terwijl we de ijzige wereld verkenden, leerden we over de oorsprong van de ijsbergen en ook hoe je de verschillende patronen, lagen en kleuren van de ijsbergen kunt zien en van daaruit konden we veel lezen over hun geschiedenis. Rondvaren tussen deze reuzen, waarvan sommige wel 80 meter hoog zijn, is inspirerend. Sommige boten kozen er dan ook voor om de motor uit te zetten en een tijdje in stilte rond te dobberen. Dit leek een goed idee, maar voor de boot van Kasper duurde de stilte iets langer dan verwacht, omdat de motor van zijn boot niet meer wilde starten. Dus werden de gasten van Kaspers boot overgebracht naar andere boten en werd hij teruggesleept naar Plancius voor reparatie. Met een nieuwe set startpluggen kon hij weer aan de slag! Ondertussen ging de rest van de boten aan land voor een snelle wandeling op een kleine heuvel op de Røde Ø (het rode eiland) en kregen een prachtig uitzicht over de gestrande ijsbergen. Na een ochtend in de sneeuw en op het water keren we terug naar Plancius voor de lunch en voor een boottocht door de fjorden naar de activiteit van vanmiddag. Terwijl we naar het noorden varen, opent het team van het hotel de Ship Shop voor ons en komt de Duitse reisagentengroep Polar News bijeen voor een ontmoeting met hun begeleidingsgids Julia. In de namiddag kwamen we aan bij Rypefjord en ons tweede uitstapje van de dag. Deze landing was onze eerste echte wandelmogelijkheid in Groenland, dus we verzamelden ons op het strand na een korte transfer per zodiac. We verkenden de toendra en keken uit naar wilde dieren, wat in deze tijd van het jaar misschien moeilijk was, maar het was fijn om onze benen te strekken en een beetje te zweten. Toen we terugkwamen bij de landingsplaats, was er een kleine verrassing, aangezien het getij in dit gebied bijna niet bestaat, zaten onze boten vast op de bodem van de landingsplaats. Het duurde dus iets langer dan verwacht om weer aan boord te komen en het expeditieteam werkte hard om iedereen veilig terug te brengen naar ons thuis weg van huis. Toen iedereen weer aan boord was, werden we geroepen voor een speciaal diner in het achterschip, waar DJ en het hotelteam een speciaal arctic BBQ diner voor ons hadden gemaakt met wijn, bier en dans. Weer een heerlijke dag en avond in het poolgebied!

De eerste landing van de dag was in Jytte Havn, waar we in verschillende wandelgroepen het landschap op onze eigen manier verkenden. De wateren in Oost-Groenald zijn niet erg goed bevaren, dus Plancius moest een stukje buiten de fjord voor anker gaan en de zodiacs die heen en weer pendelden tussen de ijsbergen boden ons een prachtige aanloop naar land. Na onze wandeling in Jytte Havn bood onze kapitein Evgeny ons een prachtige boottocht aan tussen de ijsbergen op weg naar Sydkap. We verzamelden ons op de buitendekken van de Plancius en namen veel foto's! Toen we Sydkap naderden, ontdekten we een kudde Muskusossen en we veranderden snel van landingsplaats. We landden op een strand vlakbij overblijfselen van de Thule-cultuur en verzamelden alle voorbijgangers voordat we de heuvel naderden waar de dieren graasden. Het is moeilijk om met meer dan 100 mensen een groep dieren te benaderen, maar het lukte ons allemaal om een glimp op te vangen van deze fantastische dieren voordat ze van ons weggingen. Het waren hoogstwaarschijnlijk een mannetje en een vrouwtje met kalveren. De Muskusos zijn perfect aangepast aan een koud klimaat doordat ze een binnenlaag van wol hebben en een buitenlaag van lang haar. Door deze compacte vacht hoeven ze geen onnodige energie te steken in het behouden van een geschikte lichaamstemperatuur. Tijdens de nacht kregen we nog een verrassing - het noorderlicht! Katja wekte ons om 02.00 uur in de ochtend en we kleedden ons aan en gingen het dek op, waar we konden genieten van het noorderlicht aan de hemel.

De klok had net 7 geslagen toen we Katja's wake up call hoorden. De omstandigheden waren rustig deze ochtend en de zon scheen verlegen toen we Hurry inlet binnenvoeren voor onze ochtendlanding. Na een energiek ontbijt stonden we klaar bij de loopplank om aan boord te gaan van de zodiacs, we konden zien hoe de wolken binnenkwamen en de sneeuw begon te vallen. Tegen de tijd dat we allemaal aan wal waren, verzameld rond de overblijfselen van een Thule-huis, hadden de sneeuwvlokken een magisch tintje aan het landschap gegeven. Het was een perfecte sfeer om te luisteren naar Kasper die ons meenam op een reis van honderden jaren in het verleden, naar de dagen van de Thule-cultuur. Terwijl de lucht een beetje opklaarde, wandelden we rond de plek binnen de perimeter die het personeel had gemarkeerd, namen we de tijd om het kleinere leven in de grond te verkennen en te genieten van een moment van eenzaamheid op deze afgelegen breedtegraden. Voordat we terugkeerden naar het schip, namen de dappersten van de groep een duik in het ijskoude water van de inham, terwijl het personeel de handdoeken uitdeelde en de boten klaar lagen om de gekke zwemmers meteen terug aan boord te brengen. Terwijl we lunchten verplaatste het schip zich voor Ittoqqortoormiit, de meest noordelijke nederzetting in Oost-Groenland. Voordat we aan land gingen, gaf Birgit ons een inzicht in de Groenlandse cultuur, hun manier van leven en hoe we moesten interpreteren wat we zouden zien; het was een geestverruimend gesprek dat veel heeft geholpen om veel dingen over de huidige Inuit-samenleving te verduidelijken. We brachten de middag door met rondwandelen in het kleine dorp met kleurrijke huizen en rollercoasterwegen; de meesten van ons bezochten het toeristenbureau en het huis en de werkplaats van de sheriff waar zijn vrouw haar kunstwerk tentoonstelde. We kwamen terug aan boord met verschillende indrukken over dit afgelegen dorp aan de rand van Oost-Groenland, maar dankbaar dat we de kans hadden gekregen om met eigen ogen te zien hoe de mensen in het noorden leven op deze extreme plek op aarde. Op dat moment bracht Dj het niet zo goede nieuws over de afrekening, wat ook betekende dat de reis helaas ten einde liep. Katja vertelde ons over de voorspellingen voor de oversteek en daarna gaf Lothar, een gastdocent, een kleine lezing over het noorderlicht, gevolgd door Åsa die ons hielp een aantal van de planten die we hadden gezien te identificeren en Seba die ons vertelde over de levenscyclus van muskusossen. Kort na het diner waren we in open water en de meesten van ons gingen naar onze hutten op zoek naar beschutting en hoopten op goede wind voor de volgende dag.

Always look on the bright side of life - een beroemd gezegde van een nog beroemdere groep komieken, en voor ons aan boord van de Plancius lijkt het onze mantra voor de reis te zijn. Want we bevonden ons opnieuw in de greep van de volle zee. Het was dus heel toepasselijk dat DJ en Katja een gezamenlijke wake-up call deden in zowel Engels als Duits, begeleid door de Monty Python-deuntjes. Ontbijten terwijl het schip beweegt en rolt is een interessante ervaring, als alles op de tafels beweegt. Na het ontbijt houdt Andreas een lezingenmarathon, want hij geeft eerst een lezing over gletsjers in het Engels en wisselt dan direct om voor een lezing in het Duits, puh. Na de lunch hobbelen we nog steeds rond, maar steeds meer mensen komen uit de hutten om een frisse neus te halen en te genieten van de eerste beelden van IJsland aan de horizon. In de middag heeft Asa een lezing over de andere kant van de wereld, met een uiteenzetting over de reizen die Oceanwide maakt naar de Antarctische eilanden Falkland, South Georgia en natuurlijk naar Antarctica zelf. Terwijl IJsland steeds dichterbij komt, zijn we al snel ten zuiden van de poolcirkel en was het al snel tijd voor veel afscheid. Katja en het team nemen afscheid en we juichen allemaal met onze hertenkapitein Levakov, daarna eten en inpakken, maar gelukkig waren we nu eindelijk in de beschutting van de fjorden, dus het schommelen zat er voor deze keer op. Het diner was weer fantastisch en deze avond gaf DJ een presentatie van veel van het kombuis- en hotelpersoneel, een hele goede manier om dank te zeggen voor al het harde werk dat ze deze reis hebben gedaan. Daarna was het bedtijd voor het vertrek van morgen.

Na het ontbijt was het tijd om afscheid te nemen - van de fantastische dagen aan boord van Plancius, van het team, van nieuwe vrienden... De bussen stonden al op ons te wachten en het kleine blauwe expeditieschip dat de afgelopen twee weken een thuis voor ons was geworden, moesten we achterlaten terwijl we richting Reykjavik reden om onze reis voort te zetten of naar huis te reizen. We zullen deze reis en de onvergetelijke momenten nooit vergeten die - ook voor de globetrotter onder ons - een geweldig avontuur waren met unieke indrukken van Noordoost-Groenland. We weten nu definitief hoe het voelt om besmet te raken met het poolvirus waar het expeditieteam het over had. De een of de ander plant in gedachten al een volgende reis naar het hoge Noorden, of misschien wel het hoge Zuiden. Hartelijk dank voor deze prachtige reis, voor jullie flexibiliteit en enthousiasme. We zien jullie graag terug aan boord - in het Noorden, het Zuiden of ergens daar tussenin! Afgelegde afstand op onze reis: 988 nm Namens Oceanwide Expeditions, kapitein Evgeny Levakov, expeditieleider Katja Riedel, hotelmanager Dejan Nikolic en de rest van de bemanning en het personeel aan boord van MV Plancius: Wij wensen u het allerbeste en een goede thuisreis!